Kendime doğum günü hediyesi olarak aldığım Gökyüzü Özlemi'ne kalbimi bıraktım. Evet evet, kesinlikle böyle düşünüyorum. AŞAĞIDA OKUYACAKLARINIZ GERÇEK HAYATTAN. SADECE KİTABIN VERDİĞİ DUYGU YOĞUNLUĞUYLA GEÇMİŞE ATILMIŞ BİR BAKIŞTIR, BU YAZI. Yıllar önceydi, üniversite zamanımda bir grup arkadaşla Çocuk Esirgeme Yurdu'na gider, çocuklarla ilgilenirdik. Kapıdan girince bacaklarımıza sarılan, kucağımıza gelmek isteyen 3-4 yaşlarında çocuklar dikkatleri kendine çekmek için çabalardı. Öpmek isterlerdi, çok tatlısın, ben de tatlıyım demi" diyerek. Büyüdükçe sorunları da büyüyen, geceleyin camdan kaçan, beyaza alışmış erkek çocukları ya da ilgiyi, sevgiyi sokakta arayan genç kızlar için hayat daha da zorlaşıyordu. Yurttan eve gelmelerim gecikince annemle karar verip koruyucu aile olmak istedik. O çocuklardan birine evimiz ev, sıcaklığımız da bir aile olsun istedik. Neden o yurtta olduğunu bilen, annesinin dostuyla birlikte kocasını öldürdüğünün farkında olan, abiler işe yaramaz diyen kız çocuğunun bizim o babasız evimizde genç kız olduğuna şahit olduk. Güzel bir şey elbet bu. Ancak gece olunca duvarın dibindeki o yatakta gözyaşları sel olurdu. Belki kendi ailesini duyduğu özlemdi, belki de farklı bir ailenin verdiği huzurdu onu ağlatan. Sebebini hiçbir zaman öğrenemedim. O ağladıkça ben de ağlamamak için dişlerimi sıkardım. Zannımca o ailesizliğine ağlardı, ben de babasızlığıma. Duvar diplerindeki bu iki hayat gözyaşını paylaşırdı. İnanın yazmak zor, dille anlatmaksa hepsinden beter. Biz ona gökyüzü olmak için gayret gösterirken annesi parmaklıklar ardında 9 yaşındaki kızına "Ruj sür, kısa elbise giy" diye öğütleyip gönderince o gökyüzünü sis kaplardı. "Z.... seni unutmayacağım" diyen gözlerim bir daha hiç görmemek üzere uğurladı onu, bir gün. Bunları neden anlatma gereksinimi duydum bilmiyorum. Ancak Gökyüzü Özlemi daha umut dolu, sıcacık. Zac ve Ira'nın hikayesini okuyun, okutun. [Kaynak: instagram.com/p/B8Rrq9KhFZB/?...]

Gökyüzü ÖzlemiS. E. Durrant · Bilgi Yayınevi · 201956 okunma

··

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esengül Ersoy