Eserleriyle büyük bir ''yaşam olumlaması'' felsefesi yaratan Kierkegaard'ın insanın özellikle de kendi yarattığı sistem içerisinde edindiği ve bir türlü yok edemediği kaygı olgusunu felsefi bir dille anlatıp, ''kaygı'' üzerinden bile yaşamı olumladığı güzel eseridir. dili bayağı ağır olduğu için bazı yerleri tekrar etmemek imkansız. en basit tabiriyle kaygıyı masumiyet ile ilişkilendirip bundan mutlu olmamız gerektiğini açarak anlatmış bize.
Kaygıyı Tin olgusunun vazgeçilmez bir öğesi olarak görüyor Kierkegaard;
“İnsan kaygıdan kaçmaya çalışır, yapamaz, çünkü onu sever; kaygıyı gerçekten sevmek ister, yapamaz, çünkü ondan kaçmaya çalışır.” diyerek bunu teşhis eder.
Özellikle günümüz sisteminin yarattığı insan profili için okunması oldukça önemli bir kitap bence. çünkü hepimiz içine çekildiğimiz bu sistemde belli kaygı* noktalarına yerleştirilmiş vaziyetteyiz. Kierkegaard da sanki bizi görmüş de hadi gülümseyin biraz der gibi.
