Ses tellerim parçalanana kadar bağıra bağıra ağlamam gereken herşeye kocaman bir iç çekip susuyorum. İçimde durmak bilmeyen bu tufan günü gelecek beni de yok edecek,kimse görmezse de ben biliyorum. Ağlayacak bir köşeniz bile olmuyor bazen değil mi . Arayıp durdunuz göz yaşlarınızı kurutup kimse görmesin diye saklayacağınız anlar. Kırgınım, kayıbım, belki bir banyo fayansı kadar soğuğum. Yoruldum. Beni kanatarak kendi yaralarını sarmaya çalışıyorsun. Başını kaldırıp bana doğru baksan elimde yara bantlariyla senin için geldiğimi görürsün. Sarılmaya ihtiyacım varken sarmakla yükümlü bir mahkum gibiydim. Önemli değildi benim acıyan yerlerim . İyileştirmeliydim üstelik bundan hiç şikayette etmedim . Şunu anladım ki; insanlar,arzu ettiklerini elde etmek yerine, korktuklarından kaçınmak için daha çok çabalıyor "insan kullanılıp atılacak bir meta değildir. Eline bulaşır, yüreğine bulaşır, vebaline bulaşır." Ellerinle yıktığın o evin yerine park yapmışlar. Mabedinde mutsuz çocuklar sallanıyor şimdi. Bir başlarına senin için tüm dikenlerini kendime batıra batıra hazırlamıştım beraber yürüyeceğimiz yolu. Ne fark eder ki pişmanlık dolu sözlerinin her tarafımı sarmalamış olmasının. Hüzünlü bakan gözlerin ne anlam ifade eder ki şu saatten sonra. Bir daha böyle sevilmeyeceğini bilen kabinin çığlıklarını duymazdan gelecem.zira benimkinin katili sensin. Kimseye yük olmadan ,kimseyi incitmeden çekip gitmek için bu dünyadan daha çok çabalasak ve zaman zaman durup kendimize şu duayı edebilsek ; Rabbim beni, birinin kalbinde ağrı olupta sana şikayet eden biri kılma. Ah almak ,birinin diline uzanan tuzlu göz yaşı olmak azabını uzak tut benden. Şunu unutmayın ki . Fırtına geçtikten sonra nasıl atlattığinizi hatirlamayacaksiniz . Nasıl hayatta kaldığınızı da. Ancak birşey kesindir; fırtınadan çıktıktan sonra fırtınaya girenle aynı insan olmayacaksınız . Sevgime, emeğime ,affedişlerime,inanışlarıma dargınım dünyanın bir yerlerinde sevgi kavramını gerçekten varolduğuna inanmış olmama dargınım sana dargınım . Aklının yerine çok geç gelmesine . Pişman olmana. Hiç gitmeyeceğimi düşünmene. Sevgimi hunharca kullanmana. Sana kalbimi açmama . Anne sefkatiyle sarmama dargınım .
Buda 15 şubat anısına kesin kararla affedemeyeceğim beni sırtımdan hunharca bıçaklayıp geri dönüşlere ,geri dönmüşlere armağanım olsun yeni sayfamın başlangıcı olsun..
Melek temel.
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.