"Bak sana anlatayım" dedi ve devam etti:
"Nusaybin'de görev yaptığım günlerden birindeydi. Kaçakçılarla çatışırken yanlışlıkla mayın tarlasına giren kahraman bir erimiz patlayan mayınla gözlerini kaybetti. Artık ömür boyu kapkaranlık bir dünyada yaşayacaktı.
Hastaneye götürdük. Yaralıyı ziyaret eden komutan sordu:
"Bir isteğin var mı evlâdım?
Askerin yüreğindeki acı, bedenindeki acılardan çok daha büyüktü. Kalbinden beynine giden duygular, dudaklarından ses halinde döküldü:
"Gözlerimi istiyorum komutanım!"
Zamanın durduğu bir andı bu...
Sayfa 92Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.