Bundan birkaç yıl önce yazar Ömer Sevinçgül’ün bir paylaşımının altına yorumla Yusuf ile Züleyha’dan bahsetmiştim. İtiraz etti. “Senin bu anlattığın kurgudan ibaret. Yusuf kıssasının aslı Kur’an’da anlatıldığı şekildir. Yusuf Suresi dışında anlatılan her şey uydurmadır.” Yine sanırım geçen yıldı. Bir başka değerli yazarımız İsmail Mutlu ile sohbet ederken konu son zamanlarda İslam tarihi içerisinde şöhret bulan kişilerin roman kahramanı olarak karşımıza çıkmasıydı. Bu tür romanların içerisine pek çok hurafenin karıştığını söylüyordu yazarımız. Üstelik bu hurafeler okuyucu nezdinde kurgu havasından çıkıp sanki gerçekmiş gibi algılanıyordu. Bu tür kitaplarda beşeri aşkların çokça ön plana çıkarıldığı eleştirisini de ayrıca eklemişti. Tüm bu eleştirilere rağmen bu kahramanların bir şekilde günümüz gençliğinin anlayışına uygun olarak edebi bir dille anlatılmasını kendi açımdan onayladığımı o sohbette dile getirmiştim. En azından gençlerimizin korku, vampir, cinsellik konuları içeren kitapları okumasından evladır diye düşünüyorum. İnançlarımızın ve anlatıldığı dönemlerin hassasiyetlerinin göz önünde bulundurularak oluşturulacak kurgulara sözümüzün olamayacağını düşünüyorum. Pirahen kitabını okudum. Yusuf ile Züleyha’nın bilindik öyküsü bir gömleğin ağzından anlatılıyor. O gömlek ki, “Gül kokulu, ipliği cennet, kumaşı cennet, sebebi cennet. Dünyaya emanet olarak inse de kıyamete kadar kalacak, hikmeti cennet… Belki çok el değiştirecek, çok bedene sarılacak ama sonunda ilk ve son sahibi Habibim Muhammed’e (SAV) dönecek. O gömlek ki, olgunluk, yücelik iktidar, zırh, şifa, ismet, ihsan, perde, imge… O gömlek ki, ateşte nur olur yakmaz, soğukta nâr olur dondurmaz. O gömlek ki ayrılıklara vuslattır… Hasretleri bitirir, âşıkları bir araya getirir… Karanlık kuyuda ışık, zindanda şahit, yaralara deva, sabra reha, körlüğe şifa, sevgiye vefa olur…” Yusuf ile Züleyha hikâyesini Nazan Bekiroğlu’ndan iki defa okudum. Senai Demirci’nin bu yakınlarda Üç Yusuf, Üç Rüya, Üç Gömlek kitabını da ayrıca okumuştum. Pirahen dâhil okuduğum bu kitaplar bana şu soruları miras bıraktı: “Söylesene Senin Züleyha’n kim?” “Söylesene hangi putunu kırdın?” “Söylesene hangi işinde tek vekil olarak O’nu gördün?” “Söylesene ne zaman gerçekten iyyâkena’budu ve iyyâkenastain diyeceksin?” Kitapta anlatılanları kitabın kendisine bırakıyorum. Çünkü kurgu ve gerçeklik arasında gidip geliyorum. Kitap oldukça edebi bir dille yazılmış. Bölüm başlarındaki şiirler, metin içerisindeki şiirsel anlatımlar romana ayrı bir güzellik katmış. İşte onlardan birkaç tanesi: Yusuf mezarı başında annesine sesleniyor: “Okşadıkça beni bahar nefesi, yüzümde ellerin geziyor annem, etrafımda öten kuşların sesi, senin sesine benziyor annem. Hasretin dumanlı dağlar gibidir, sensiz bahar üzümsüz bağlar gibidir, içimde bir ses var ağlar gibidir, gönül bu azaptan beziyor annem. Duman çökmüş mezarının başına, hasret kaldım kirpiğine kaşına, senden yana uçan haber kuşuna, selam söyle dedim, aldın mı annem.” “Kul olmak şartsız, şüphesiz, hesapsız, sorgusuz doğruyu kabul etmek değil miydi? Hakikatin peşinde ruhunu sürüklemek değil miydi kul olmak? Doğrunun kıyısında yanlışın düğmelerini tek tek koparmak değil miydi kul olmak.” “Yalnızlığı hayatına katık yapmış insanları, kimsenin yokluğu korkutamaz.” Züleyha’nın “Bayramım olur musun?”a Yusuf’un cevabı: “Bayram gelir geçer, güneş doğar batar, ay yıldızlar kaybolur kayar sonra, yağmur kar yağar durur, rüzgâr eser biter, çiçek açar solar sonra, şehvet gider, nefes yiter, dünya ölümlüdür zaman biter… Ey rüyamda gözüme düşen sırlı perçem, kuyuda kurtuluş gerekçem, zindanda ipek kelepçem, kıtlık zamanlarında keder dilekçem, bolluk zamanlarımda şükür bahçem… Ben bitmez tükenmez bir sevda versem sana, helalinden, kaderin en güzelinden, Rabbimin nasibinden, cennetim olur musun?” Kitap yazarın ilk kitabı. Sanırım burada da kalmayacak. Şener İşleyen’in kıvrak kaleminden daha çok böylesi kitaplar okuyacağımızı düşünüyorum.

PirahenŞener İşleyen · Az Kitap · 201697 okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sait Köşk