Gönderi

Geri çekilecek yeri olmayınca ölümü adeta karşısında gören bir ordunun açık bir alana oranla iki, üç kat daha şiddetle savaşacağını ileri sürüyordu. Şeytan gibi dövüşmelerini sağlamak için bilinçli olarak askerleri bir ölüm tarlasına yerleştirmek gerektiğini de biliyordu. Cortes Meksika’da işte bunu yapmıştı ve insanın kanını ateşleyen tek güvenli yol budur. Dünyayı ihtiyaçlar yönetir. İnsan ancak gerekli olduğu taktirde davranışlarını değiştirirler. Yaşamları buna dayalı olunca zorunluluk duygusuna kapılırlar. Ölüm tarlası savaş meydanından daha ileri giden psikolojik bir olgudur: kendinizi hiçbir seçeneğiniz olmadan kapana kısılmış gibi hissettiğiniz koşullardır. Sırtınızda son derecede gerçek bir baskı vardır ve geri gidemezsiniz. Ruhsal ölümün bir biçimi olan başarısızlık tam karşınızda size bakıyor. Ya harekete geçeceksiniz ya da sonuçlara katlanacaksınız.
·
15 görüntüleme
Pathos