Oldukça sıra dışı bir uslupla kaleme alınmış bir kitap. Erasmus " ahmaklığın" ağzından dönemin üst tabakasını mizahi bir yönle hicvetmiş. Özellikle papalık kurumu ve dönemin hristiyan din adamlarını yerden yere vurmuş ve reform hareketinin başucu kitaplarından birini ortaya çıkarmıştır. Buna rağmen kendisi savaş karşıtı olduğundan reform hareketlerinin içerisinde yer almamıştır. Kitapta savaşa karşı çok net bir tutum sergilenmiş ve dönemin savaş çığırtkanı Alman din adamları da eleştirilerden nasibini almıştır. İsa ve Petrus'tan alıntılarla Hristiyanlık'ta savaşın yeri olmadığını ispatlamaya girişmiştir. Kitap bu yönüyle hümanizmin kutsal kitabı sayılabilir. Şahsi düşünceme göre Erasmus, eylem adamı değil düşünce adamı olarak kalmıştır. Eyleme geçse idi belki bugün herkes Luther'i değil Erasmus'u tanıyacaktı. Ama tarih şöyle olsaydı böyle olurdu ile açıklanamaz. "Savaş insanlara değil, insanlıkla ilgisi olmayan canavarlara yakışır." Reform hareketi günümüzde birçokları tarafından dinden kopma olarak anlaşılır fakat durum tam tersidir. Dinin özüne dönmek, papalık kurumunu ve dinin özünden kopup onu kişisel çıkarlarına alet eden din adamlarını aradan çıkarıp direk Tanrı'ya yönelmektir. Erasmus da kitapta dönemin din adamlarının dinin özünden saptığını, dünya malına ve iktidarına önem verdiğini ve bunu kitabın anlatıcısı "ahmaklığın" sayesinde yaptığını belirtmiştir. " Petrus'un İncil'deki şu sözlerini hatırlayalım: " Her şeyi ardımızda bırakıp senin peşine düştük." Ama onlar toprakları, kentleri ,vergileri gümrükleri ve hakimiyeti miras bildiler." Bizzat papaları da cesurca eleştirmekten de geri kalmamıştır. Papaları dinin en büyük düşmanı ilan etmiştir. Antik Yunan mirasına ve Latince'ye inanılmaz hakim bir Rönesans bilgini var karşımızda. "Vicdansız papalardan daha büyük düşmanı mı var kilisenin? O papalar ki suskunlukları İsa'yı unutulmanın kucağına atar, şantajı andıran yasaları onu sömürür, ters yüz edilmiş tefsirleri onu çarpıtır, günahkar yaşam tarzları onu çarmıha gerer." Kitabın beğenmediğim kısmı ise Erasmus'un bazı meslek gruplarına anlamsız eleştiriler yöneltmesi. Tüccarlar öğretmenler ve avukatlara temelsiz eleştiriler var kitapta. Açıkçası bunlara pek anlam veremedim. Belki de o dönem Avrupa'da bu meslek grupları gerçekten eleştiriyi hak ediyordur. Kim bilir?...

Deliliğe ÖvgüDesiderius Erasmus · Öteki Yayınları · 201611,6bin okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nature