Hacı Bayram
Mart ayının biten ilk kitabı, Emine Işınsu’nun Hacı Bayram kitabı oldu. Hacı Bayram kitabı; Lâl kitabı ile birlikte almıştım. İlk okumamı 2010’da yapmıştım, bu 2.okuyuşum oldu. Emine Hanım milliyetçi, ülkücü bir yazar. Gayet güzel, yalın, içten bir kalemi var. Hacı Bayram-ı Veli’nin hayatını da gayet güzel anlatmış. Büyük bir ışk-ı iştiyâk ile okudum. Kendi mürşidimi yâd ederek, O’na olan sevgim katlanarak okudum. Eserle ilgili birkaç eleştirim olacak:
Emine Hanım, Cumhuriyet kadını ve bazı mes’eleleri ‘cumhuriyetçe’ bakmış anlaşılan. Mesela haremlik-selâmlık meselesini kitapta ‘Arap adeti’ olarak değerlendirmiş. Yanına hemen ‘Yok yaaa’ notunu düştüm. Sonra Yıldırım’ın içki içtiği... Evet öyle bir-iki rivayet var ama rivayetlerin kaynağı Bizans kralı ve Bizans tarihçileri... Hele ki Emir Sultan’la bir muhabbeti var ki; akıllara zarar!
Kadın meselesine gelelim... Emine Hanım, kendisi de bir kadın olduğundan hareketle kadınlara çok üstün pâyeler vermiş. Somuncu Baba’nın kadın halifeleri var. Kadın mürşidler var. Kadın dervişleri kadın mürşidler idare ediyor falan filan? Nereden çıkarıyorsun bunları acaba sayın Işınsu? Kadından veli olur, âlim olur. Olur da mürşid olur mu, olmaz! Kitabın bir yerinde âlimlerin, tasavvuf ehlini şeriate uymamakla suçladığı halbuki tasavvuf ehlinin şeriattan kıl kadar ayrılmadığı Somuncu Baba’nın dilinden anlatılıyor. El-hak öyle. Ama 20-30 sayfa sonra Hacı Bayram, kadın erkek karışık zikire, kadın erkek birlikte çalışmasına cevaz veriyor. Yuuuh! Emine Hanım, n’aptınız, iyi misiniz? Nereniz... Nereden uyduruyor... çıkarıyorsunuz bunu acaba? Hanımlar tasavvufi roman yazamazlar diye bir kanaâtim vardır yıllardır. Bu kitapla bu kanaâtim perçinlendi. Sevdiğim bir kitaptı ama bazı mes’eleler İslam’dan, tasavvuftan, Hacı Bayram’dan uzak. Son olarak; Somuncu Baba’nın mürşidi kitapta Sadreddin Erdebili olarak geçiyor ama değildir; Somuncu Baba’nın mürşidi Alaâddin Erdebili’dir. 
Hacı Bayram 
Emine Işınsu
·
137 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.