Gönderi
psikolog beyhan budak hocamızın bir videosu sayesinde listeme giren, az önce bitirdiğim muazzam engin geçtan eseri. okurken 1 ay öncesine kadar bu kitaptan habersiz olduğum için kendimden utandım. insan olmaya, varolmaya dair o kadar güzel tespitler ve çıkarımlar barındırıyor ki insan olmaya çalışan herkes okumalı. 1983 yılıdna yazılmış bir kitabın çoğu yerinde günümüzü, günümüz insanının belli başlı problemlerini gördüm adeta. insan olmak kolay ama insan kalmak zor dostlar, birkaç güzel pasajla yazımı sonlandırmak istiyorum.
"bizi asıl yoran, günlük yaşamımızda farkına varmadan maruz kaldığımız bilgi ve uyarım bombardımanları"
"özgür insanın uygarlığın ürünü ve göstergesi olduğunu söyleyenler özgürlükle neyi kastediyorlar? insanlık kendi geleceğinin denetimini elinde tutamadığında özgürlükten söz edilebilir mi?"
"bir duyguyu 'nasıl' yaşamakta olduğumuzu farkedebilmek, onun geçmişe dönük 'nedenleri'ni açıklayabilmiş olmaktan çok daha büyük önem taşır."
"çevresi birinden iyi insan diye söz ederse, bu özelliği dışındaki kişiliğini tanımlayabilmekte güçlük çeker. çoğu geçmişin uslu çocukları olan bu kişiler, çevrelerine sevgi karşılığı rüşvet dağıtırken, kendi kişiliklerinden vazgeçmiş olmanın yarattığı düşmanlık duygularını da sürekli baskı altında tutmak zorunda kalır ve kendilerine yabancılaşırlar. çünkü iyi insan, aslında çevresine olduğu kadar kendisine karşı da iyi olan kişidir."
"bir toplulukta ya da buluşmada kendisini gözlemlemeden ve olduğu gibi yaşayabilecek yürekliliğe sahip olan bir kimsenin sonradan konuşacağı bir şey olmaz, yaşanan yaşanır ve biter."
"insan kendine değer verebildiği oranda başkalarına da değer verir; diğer insanlara gerçek anlamda değer verdiğini hissettikçe kendisini de değerli bulur."
"entelektüel üstünlüğünü kanıtlamak, için çevresindekileri sürekli eleştiren ve yanlışlarını arayan bir diğeri, onların düşünce ve isteklerine saygı gösteremez."
"güçlülük yürekli olmayı gerektirir. yüreklilikse insanın kendi gerçekleriyle yüzleşebilmesini içerir, insanın kendine yabancılaşması pahasına kazanılan güç, gerçek güç değildir."
"çevremizde, yaşayacağı yerde nasıl yaşanması gerektiğini sürekli tartışan insanların sayısı hiç de az değildir. ama gün boyunca tartışan bir insan ne yaşamış, kendine ve çevresine ne katmış olabilir ki?
"bir ilişkiyi sürdürebilmek başlatmaktan daha zordur."
"gerçek anlamda alçakgönüllülük, sözlerde değil, davranışlarda anlatım bulur. bir insanın kendisini olduğu gibi kabul edebilmiş olduğunun göstergesidir."
"dünyada iki tür insan vardır: yaşayanlar ve yaşayanları seyredip eleştirenler. seyretmek ölümü, katılmak ise yaşamı simgeler!"
"diğer insanların gerçeklerini anlamaya çalışacağımız yerde, onları dünyada yalnızca kendi gerçeklerimiz varmışçasına yargılamak etkin olabilmemizi engeller ve yalnızlığa yol açar."
"yaşamak ve sevmek birbirinden ayrı olgular değil, bir bütündür. kendimizi yaşayabildiğimiz ve beraberliklerimize bir şeyler katabildiğimiz her yerde sevgi vardır. ama bu, içinde bulunduğumuz kısırdöngülerden özgürleşip, her yaşantı parçasının bizi çevreye yönelik yeni bir etkileşime doğru harekete geçirmesiyle gerçekleştirilir. bir başka deyişle, sürekli yaşantı üretebilmeyi içerir. dünyamızla beraberliğimizde bu sürekliliği ya da ileri doğru hareket eden süreci gerçekleştirebilmek, kendini yaşamakla eşanlam taşır."
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.