Gönderi
Hedonizm + Narsisizm = Dorian Gray
Oscar Wilde'ın 1890 yılında bir dergide yayımlanmaya başlanan ve daha sonra kitap haline getirilen tek romanı: Dorian Gray'in Portresi.
Üstelik kitabı çevresinden gelen "roman yazamayacağına" dair iddialaşmalar sonucu çok kısa sürede yazmıştır.
Yazar romandaki üç ana karakter için
"Basil Hallward, ben olduğumu sandığım kişidir;
Lord Henry dünyanın ben sandığı kişidir;
Dorian ise benim olmak istediğim kişidir, belki başka bir çağda." demiştir. Bence bu üç kişi de her insanın içinde var. İyiliği ile Basil, bencilliği ile Henry ve hazcılığı ile Dorian.
Kitap yayınlandığı dönemde -ve bugün hala- sansüre uğramış, ahlaksızlıkla suçlanmış, tutucu çevreler tarafından tepkiyle karşılanmıştır. Fakat Wilde "sanatın özünde ahlakdışı olduğunu" ve "Dorian'da herkesin kendi günahını göreceğini" söylemiştir.
Peki kimdir bu Dorian?
İlk başta kendinin farkında olmayan, miras yolu ile zengin olmuş, iyi eğitim almış fakat kişiliği tam oturmadan toyluk döneminde yapılan portresine bakarak "hep genç kalmayı dilemiş ve bu uğurda ruhunu şeytana bile satabileceğini" söylemiş bir genç adam.
Daha sonra fikirlerini ve hayatını şekillendiren Lord Henry ile tanışmıştır. Kelimeleri çok iyi kullanan, alaycı ve konuşma sanatının ustası olan bu adamla tanıştıktan sonra hayatına başka bir yön veren Dorian hazzın peşine düşmüştür. Üstelik ona göre haz kötü olandadır, heyecanlar yanlış yerlerdedir. Bu uğurda yaptıklarından hiç pişmanlık ya da vicdani sorumluluk duymaz. Zaten o kadar "güzel" bir adamdır ki çevresindeki hiçkimse ona "kötü" olmayı konduramaz. Bu da toplumun "güzel eşittir iyi ve temiz" düşüncesinin yanlışlığını ortaya koyar.
Aforizmalarla düşündüren, döneminin çok önünde, ileriye bakan bir roman olarak yazılan 130 yıldır sansürlü olan, hatta yazarı yargılanırken aleyhinde delil olarak gösterilen bu kitabı felsefe, sanat, psikoloji meraklıları bir hazine olarak görebilirler.
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.