"Sabah kalkış, tramvay, dört saat büro ya da fabrika, yemek, tramvay, dört saat çalışma, yemek, uyku; pazartesi de, salı da, çarşamba da, perşembe de, cuma da, cumartesi de aynı tempo ile çoğu zaman bu yol izlenir. Bir gün "Neden" sözü yükselir; yalnız, her şey de bu şaşkınlıktan kurtulamayan bezginlikte başlar."
İşte Camus'nün 'uyanış' diye adlandırdığı: Birden kaderinin dışına çıkan, alışılmışın, düşünülmemişin engelini yıkan ve kendi kendine 'NEDEN' diye soran ruhun bu olgusu.
(...)
Yalnız bu sorunun yanıtı yoktur: insanın kaderi usa-aykırıya batar. Açıklanabilecek bir şey yoktur: yüzde yüz bilinen tek şey ölümdür; ölüm de bilincin rezaletidir. Çevresindeki duvarların saçmalığını görmek için uyanır insanoğlu.
Sayfa 74Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.