Tanrı'nın kötü bir romancı olduğunu düşünüyorum.
Yarattığı bütün insanlar arasındaki ilişkiyi tesadüfler üstüne kuran, olayların sıkıştığı bölümleri tesadüflerle çözen bir romancıya iyi bir romancı demem ben.
Sayfa 2
Küçücük anlar var hepimizin hayatında, bir tohum gibi, o anın içinde ne olduğunu bilmiyoruz ama ondan bir tanesini alıp suluyoruz, tek bir an büyüyüp koca bir hayata dönüyor ve o anın içinde nasıl bir hayat taşıdığını daha sonra öğreniyoruz, "Tanrı'nın tesadüfleri" diyoruz, alıp bu tohumları öylece serpiyor mu Tanrı, bakalım kim gelip de sulayacak diye, yoksa başından biliyor mu hangi tohumun hangi insana rastlayacağını.
Yanlış bir tohumu suladım.
Bu seni eğlendiriyor mu Tanrım?
Yoksa benimle birlikte sen de acı çekiyor musun, u korkuyu hissediyor musun sen de, çaresizlik nasıl büyük bir korkudur hiç biliyor musun?
Hiç çaresiz kalmadın ki, nereden bileceksin?
Bazı şeyleri ancak insanları seyrederek öğrenebiliyorsun.
Belki onun için yarattın bizi, kendi bilmediğin duyguları öğrenmek için, korkuyu, çaresizliği, güçsüzlüğü sana biz öğretiyoruz, senin yarattıkların.
Sayfa 18 - 19
Yalnızlar sever edebiyatı bilirsiniz.
Sayfa 49
Bir kötülüğe bulaşmak istemiyorsan, sana ilk teklif ettiklerinde reddeceksin, ilkinde reddetmek için kuvvetli bir mazeretin vardır ama ilkini kabul ettiysen ikinciyi reddemezsin.
Sayfa 125
·
22 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.