Kitap o kadar güzeldi ki... Özellikle sonu. 1. kitabın başında bir mektup tarzı bir şey vardı. İlk gördüğümde bu ney ya demiştim ama şimdi 3. kitabının sonunu okuyunca anladım. Sizde biraz sabrederseniz o 1. kitabın başındaki anlam veremediğiniz mektubun ne anlama geldiğini anlarsınız. Kitap ortalarına doğru akıcılık kazandı aslında. İlk 200. sayfaya kadar yine güzel gidiyor ama 200. sayfadan sonra kitap başka bir boyuta geçiyor. Ahhh Noah... o kadar seviyorum ki onu... Kitabın sonlarını okurken şok geçiriyordum resmen. Nefesimi tutarak okuyordum heyecandan yani o derece. Ben aslında serinin burada bittiğini sanıyordum meğersem Noahın ağzından seri devamı varmış. Onları da en kısa sürede alacağım. Serinin aşığıyım resmen. Sonuna bayıldım özellikle. Herkesin okumasını öneriyorum ben. Bu 3. kitabımızda Mara artık kontrol edilemeyecek boyuta geliyor cidden. Gerçekten çok samimi söylüyorum bir ara karakterden ben bile korktum. Çünkü Mara öyle bir boyuta geldi ki ben şok içinde okuyorum karakteri (aslında bu Maranın artık gerçekten kendinden geçmiş kontrolsüz hali hoşuma gitti çünkü kitaba çok farklı bir hava katmış) ve karakter bunun bilincinde ve artık kendini öyle kabul edebilecek boyuta geliyor. Yani artık kötü bir kız olduğunu kendi bile kabulleniyor hatta bundan rahatsızlık bile duymuyor bir süre sonra. Ben serinin aşığıyım, bayılıyorum. Hatta kitabı bitirdiğimde 1. kitabın o ilk sayfadaki mektup kısmını okudum böyle bir tuhaf oldum, sayfaları çevirmeye başladım ve kitabı tekrar okuma gibi bir istek oluştu içimde. Kesinlikle tekrar okuyacağım serilerden bir tanesi herkese öneriyorum bu serinin aşığıyım. HEE BU ARADA AKLIMDAYKEN SÖYLEYEYİM KIZLAR; NOAH BENİM!!!!!!

Akıl ÇıkmazıMichelle Hodkin · Pegasus Yayınları · 2016821 okunma

·

15 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitaplarda_yasarr