Gönderi
5/5
Şuana kadar okumuş olduğum en harika kitaplar arasında yerini aldı Tahran’ın Damları. Kitap hakkında uzun uzun konuşmak istiyorum, nasıl ve ne kadar anlatsam inanın az kalır!
Genel olarak konusuna değinecek olursam, İran Devrimi arifesinde Tahran'da orta sınıf bir ailenin çocuğu olan Paşa ile komşuları Zari’nin aşkını konu alırken, bir yandan da arka plandaki siyasal ve toplumsal sorunları tüm çıplaklığı ile gözler önüne seriyor.. Kitapta ki karakterlerin bir diğeri ise Ahmet. Ahmet karakterini çok çok çok sevdim, bazı sayfalarda gözlerim doluyor ve ağlamaya başlıyorum, bir espri yapıyor ve ben yaşlı gözlerle gülmeye başlıyorum. (İş çıkışı serviste okurken Ahmet’in yaptığı esprilere kahkaha atmamak için kendimi zorluyordum resmen)
Paşa yakın arkadaşı Ahmet ile her gece damda yıldızları seyrederken, bir yandan da tüm sırlarını paylaşıyorlar. 1973 yılının yazında birlikte geçirilen güzel anlar Zari'yle Paşa'nın arkadaşlıklarını daha derine götürüyor ve aralarında duygusal bir bağ oluşmasına neden oluyor. Fakat, bir gece Paşa'nın bir anlık dikkatsizliği sonucu, geçirilen eğlenceli günlerin çok sürmeden yerini hüzün ve acılara bırakmasına neden oluyor ve artık hiçbir şey yazın güzel günlerini geriye getiremiyor.. Kitabın dili oldukça akıcı, anlatım çok sade ve okunması çok rahat bir kitap. Genel olarak yazarın anlatımını kuvvetli ve çoğunlukla da eğlenceli buldum (özellikle Ahmet karakterini) Zari ile Paşanın hikayesi çok dokunaklıydı, gözlerim dolu dolu okudum. Kitabın sonuna yaklaşınca tahmin yürüttüm ancak yazar bende büyük bir şok etkisi yarattı ve ters köşe oldum!
Birde şu konuya değinmek istiyorum, kitabın kapağındaki gül detayını çok sevdim, çok anlamlı olmuş. Burada ne demek istediğimi kitabı okuduğunuz zaman daha iyi anlayacaksınızdır..
Aşk, acı ve umudun İran kültürü ile harmanlandığı, harika bir eser var karşınızda. Bu kitabı okuyun arkadaşlar. Israr ediyorum mutlaka okuyun! Okutun! Sevdiklerinize hediye edin!
·
235 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.