Metin, topluma ve kültüre önemli ölçüde farklı bir yaklaşım sağlama girişimini yoğunlaştıran bir ön söz ile açılır. Georges Bataille, Marcel Mauss ve Alfred Jarry'nin Fransız kültür teorisini temel alarak, kapitalist fayda değerlerine ve kültürel değerler için parasal karlara direnen “sembolik değiş tokuş” u savunur. Baudrillard, Bataille'in harcama ve fazlalığın egemenlikle bağlantılı olduğu iddiasında, Mauss'un premodern toplumda hediye vermenin sosyal prestijini, Jarry'nin Fransız kültürüne adanmış tiyatrosunu ve Saussure'un anagramlarını tanımladığını savunuyor. Baudrillard'ın Bataille ve Nietzsche'den derinden etkilenen politik ekonominin “aristokrat eleştirisine” geçişine işaret eder. Bataille ve Baudrillard, Nietzsche'nin aristokrat “usta ahlakının”, “üstün” bireylerin kendi değerlerini yarattığı ve hayatlarının yaratıcı ve erotik enerjilerin aşırı, taşma ve yoğunlaşmasını ifade ettiği bir versiyonunu sunuyor.
