Gönderi
Rumeli'de Bizden Ne Kaldı?-Doç. Dr. Hasip SAYGILI
İlgi Kültür Sanat Yayıncılık-248 sayfa
Ecdadımızın 500 küsur sene nakış nakış işleyip Türk-İslam kültürüyle yoğurarak “Vatan” eylediği Rumeli. Balkan savaşları ve I.Dünya Savaşı ile nice acıların yaşandığı Rumeli. Gücümüzün zayıflamasıyla geride bıraktığımız ve hala sahiplen(e)mediğimiz evlad-ı fatihan. Kanayan yaramız Rumeli.
Rumeli diyince içi titremeyene Türk denir mi? Emekli asker, Doç. Dr. Hasip Saygılı’nın Kosova Türk Temsil Heyeti Başkanı sıfatıyla 2009-2010 yıllarında Kurmay Albay rütbesiyle görev yaptığı sırada anı ve gözlemlerini kaleme aldığı; söyleşilere, mektuplara, fotoğraflara yer verdiği eserde; bu yürek titremesini görüyor ve hissediyoruz.
Kendine has mizacıyla Hocamız “Yakın geçmişimizin muhasebesine yanaşmamayı tercih ettik. Uğradığımız ağır travmaların yasını da tutmadık.(sayfa 153)” tespitiyle halen yanlış yolda yürüdüğümüzü ifade ederken “ Acaba biz Türkler retoriği öne çıkarıp işin özünü kaçırıyor olabilir miyiz?(sayfa 197)” serzenişinde cehaletimizi âdete gözümüze sokuyor. Rumeli’yi didik didik ederek önümüze koyuyor, “her biri bir mülkü harap edecek” dertlerimiz için retorikten öteye geçerek neler yapılabileceğini “Rumeli için içi doldurulmamış Evlad-ı Fatihan söylemini eğitim, kültür, ticaret ve sosyal ilişkiler ağı ile elle tutulur hale getirmek hedeflenmelidir.(sayfa 150)” hedefiyle “Rumeli’de Bizden Ne kaldı?” kitabında ifade ediyor.
Türk’ten daha Türk olan Boşnakları, Suzi Çelebi’yi ve metruk kabrini, boğazlanan Mareşal Mehmet Ali Paşa’yı, Sultan Murat Hüdavendigar’ı, Raif Efendi ve Melami Tekkesi’ni, Mümin Lama Baba’yı, şehit Hafız Arif Efendi’yi ve daha nice Rumeli’yi vatan yapanları bu kitapta buluyoruz.
Rumeli’nin halen kanayan yaramız olduğunu ve kitabı okuduktan sonra Rumeli konusunda ne kadar eksik olduğumuzu bir kez daha gördüm. “Rumeli’de Bizden Ne kaldı?” kitabıyla tanıdığım; 1914 yılında Sırp ordusu için Müslümanlardan asker toplanmasına “Sırbistan gibi ecnebi bir hükümete muavenet etmek mugayir-i diyanettir.” dediği için vazife başında şehit edilen Hafız Arif Efendi’yi; 500 küsur yıl önce “Türk azdır diye bulma bahane, odun bir şulesi besdir cihane” mısralarıyla şiir dilinde “Ne mutlu Türküm diyene” diyen muharip asker, şair, kadı Suzi Çelebi’yi; koca Osmanlı sultanına “baş veririm, bir taş vermem” diyen Bosna paşasını ve daha nicelerini rahmetle yad ediyorum.
Kitabını imzalı olarak tarafımıza ulaştıran Doç. Dr. Hasip SAYGILI beyefendiye ve kitabı okumama vesile olan Kitap Şuuru ailesine teşekkür ediyorum.
#kitapsuuru
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.