Okurken keşke dedim, keşke bu kitabı dünyadaki her kalbe işleyebilsek. Belki o zaman durur insan denen azgın yaratık. Salyaları savaş diye akmaz o zaman. Keşke dedim, bu da benim ütopyam oldu. Stefan Zweig'ın kaleminden çıkan Mecburiyet adlı eserin hemen arkasından okudum. O kitap savaşa gitmek zorunda olanın psikolojisini ne kadar iyi ele almışsa bu kitap kalanların hayatlarını o kadar iyi ele almış. Boğazımda yumruk olan o kadar çok satır var ki. Bu acıların her an yaşandığını bilmek daha da büyüttü yumrukları. Yitip giden yaşamlar, geride kalanlar, kurulan hayaller...Hepsi birer taş olup oturuyor göğsünüzde.Kesinlikle okunmalı.

Toprak AnaCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202261,1bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.