“Hayat hikayemde önemli bir şey yok, başımdan ilginç olaylar geçmedi. Ne yüksek bir mevki sahibiyim ne de sağlam bir diplomam var. Okulda hiçbir zaman örnek bir öğrenci olmadım, başarısızlıklar her yerde buldu beni. Nerede çalışırsa çalışayım silik, unutulmuş bir memurdum; şefleri memnun edemedim. İstifa ettim mi seviniyorlardı. Bırak gitsin, yaramaz! Çevrem böyle görüyordu beni, haklıydılar belki de.” diyor Sadık Hidayet kendi yaşamından bahsederken. İran edebiyatının önde gelen düz yazı ve kısa hikaye yazarı Sadık Hidayet Modern İran Edebiyatının babası olarak tanımlanır. Beethoven ve Çaykovski dinlemeyi seven Hidayet bir dönem resimle de ilgilenmiştir. İran'ı gittikçe dindarlaşan bir toplum olmasından rahatsız oldu ruhban sınıfının yaygınlaşmasına, monarşiye karşı geldi. İran'ın gerilemesine sebep olarak görüyordu tüm bunları. Bu sebeplerden ötürü kitapları kendi ülkesinde yasaklandı. Son olarak ölümünden de bahsedip kitaba bakalım. Ölümünü yirmi beş yıllık arkadaşı Bozorg Alevi şöyle anlatır: Paris`te günlerce, havagazlı bir apartman aradı, Championnet caddesinde buldu aradığını. 9 Nisan 1951 günü dairesine kapandı ve bütün delikleri tıkadıktan sonra gaz musluğunu açtı. Ertesi gün ziyaretine gelen bir dostu, onu mutfakta yerde yatar buldu. Tertemiz giyinmiş, güzelce tıraş olmuştu ve cebinde parası vardı. Yakılmış müsveddelerin kalıntıları, yanıbaşında yerde duruyordu. Yazdıklarını yakmış olması yönüyle Kafka'ya benzetilir. Doğu'nun Kafkası olarak bilinir. Kitab'a gelecek olursak; Diri Gömülen, Hacı Murad, Fransız Esir, Kambur Davud, Madeleine, Ateşperest, Abacı Hanım, Ölü Yiyenler ve Hayat Suyu olmak üzere 9 öykü vardır bu kitapta. Hitayet'in genel depresif tarzı dışında intihar hakkında öne sürdüğü fikirleri tartışmaya değer/açık. Hidayet "Hiç kimse intihara karar vermez. İntihar bazılarına mahsustur. Onların yaradılışında vardır. Herkesin yazgısı alnına yazılmıştır. İntiharda bazı kimselerle birlikte doğmuştur." der. Bu kitapta da diğer Sadık Hidayet kitaplarında olduğu gibi ölüm güzellemeleri, intihara meyil, melankoli ve depresif bir hava var. " Ben artık ne bağışlamak, ne bağışlanmak, ne sola ne de sağa gitmek istiyorum. Gözlerimi geleceğe kapayıp, geçmişi unutmak istiyorum." Alıntısıyla yazıya son vermek istiyorum. Keyifli Okumalar...

Diri GömülenSadık Hidayet · Yapı Kredi Yayınları · 20202,492 okunma

·

113 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sarya