coronalı günler
Kendi kendimizi korumak için #evdekal dığımız günlerde, şu iki haftada, kaygılı günler, can derdi, sevdiklerimizi kaybetme korkusu, ekonomik kaygılar vs vs süreçleri yaşarken farkettim ki evde olmaktan çooook mutluyum.
İş hayatı, bir haftalık yıllık izinde kısacık tatil ve aile ziyareti ile hızlıca dönülen iş ve onun stresleri... Evimde hiç yeterince zaman geçirememişim. Şimdi bunun lüksünü bu elim olayla da olsa yaşıyorum.
Önce evin her köşesi her yeri iyice temizlenmekten öte dezenfekte edildi. Fazla eşyalar, gereksiz olan her şey elden çıkarıldı. İhtiyaçlar belirlenip giderildi. Bir kere uzun saatler çalışan kadının yarına sağlıklı ev yemeği bırakma çabası dışında, keyifle yapılan, zevkle yenilen, koşturmacasız yemek keyfi bu günlerde yaşandı.Çayın tadına, kahvenin kokusuna daha bir varıldı. Mutfaktan gelen kekin kokusu, evde yapılan ekmeğin kokusu ile yarıştı. Köyden gelen sütün içimindeki tat, mayalandığı yoğurt, yapıldığı tereyağ, kaynatılan loru bile aşama aşama mutlulukla yaşandı.
Hobilelerimiz hatırlandı, uzuuun saatler ilgilenilebildi. Balkondaki ve evdeki bitkilerle gerçek anlamda ilgilenildi ki bu daha daha canlı çiçekler, daha yeşil yapraklar olarak dönüş yaptı bile... Bir saksıda minik maydanozlarımız, nanelerimiz, dereotumuz kendini gösterdi bile...
Hiç aksamayan okumalara ihmal edilmiş yazmalar eklendi. Yazılmışlar toplandı. Pek çok yazılmayı bekleyen konu, olay ve durum bulundu, not edildi. Eski defterler, günlükler, anılar bulundu, okundu, konuşuldu.
Küçük ahşap boyamalardan çok keyif alındı, boncuklardan takılar yapıldı. Nakış kiti bulununca minik tablolar yapıldı. Renklerle kendinden geçildi.
Hep beraber yapılan puzzle ayrı bir keyifti. Sabrımızı ve kollektifteki paylaşım da öyle... Pis yediliden, monopolye, okeyden, scrabala bütün oyunlar oynanırken yapılan sohbetler tam bir efsane oldu. Satranç maçları saatler sürse de tadından bir şey kaybetmedi. Cilt ve saç bakımları, vücut sağlığı için birlikte yapılan spor hareketlerinden hiç bahsetmiycem bile... Gülme krizleri ile biten eski videolar ve fotoğraf bakılırken duyguların yoğunluğu epeydir hatırlanmayan güzellikleri hatırlattı. Sevdiklerimiz arandı, soruldu, sevgimiz söylendi.
Aaaah müzik, cansuyumuz gibi hep var oldu. Kızımın güzel sesi, gitarı ve kemanıyla ruhumuz da doydu. Birlikte söylendi videolar çekildi, anılar oluşturuldu.
Yapılacak hala çok şey var ..Evet corona virüsü bizi eve hapsetti ama çok da güzel şeyleri hatırLattı
Ben ve kızım ülkemizin ve dünyanın en az zararla bu savaşı atlatmasını diliyoruz . Evimde hayatımın en huzurlu ve farkındalığı yüksek günler için de minnet duyuyoruz. Kendi kendine mutlu olabilen bir insan başka birine sadece bu mutuluğunu paylaşsa yeter fikriyle bu yazıyı yazıyorum. Mutluluklar paylaşıldıkça büyÜr. Sağlıkla ve sevgiyle kalın❤️
·
10 görüntüleme
Eline sağlık ne güzel anlatmışsınız....🙏🏻🤗
Böyle tehlikeli günlerde insan mutlu olur mu? İnanılmayacak kadar mutlu ve huzurluyum. Son yıllardaki en dingin günlerim... Saatler çok çabuk akıyor, yarına sarkan bir sürü şey oluyor. Teşekkürler, beğeniniz için... Daha, çoook daha güzel mutluluklar sizin olsun...🌺🌻🌼
Çok yorulmuştun ablacığım, iyi gelmiştir sana bunlar.. Annem ve babam da selam söylüyorlar.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.