Cehenneme Kışı Getiren Cesur Ölü
Ah o kendi kendini hayattan çekenler yok mu
Ne büyük saygı duyarım her birine
Kendi kendinin celladı olup, intihar eden
Bunu bir seçim hakkı olarak kullanan
Varlıktan yokluğa geçenler
Bu seçim hakkını besleyen ne ki
Nefret mi, ihanet mi
Sevgidir, sevgi
Dolanmıştır envai çeşit kadında
Mesken tutamamıştır hiç birinde
Ama en ağır basan biri vardır
Bilirim nasıl bir his olduğunu
Bir sis gibi gezinip durmuştur
Kadının gözlerinde, pigment pigment
Kadının beyninde, bellek bellek
Kadının boğazında, düğüm düğüm
Kadının kalbinde, odacık odacık
Ve kovulmuştur belki, ya da ne bileyim
Kendi çıkmıştır
Işık gibi, çırılçıplak
Çölde yelin sürüklediği, kum tanecikleri gibi
Savrulur uzunca müddet, boş ve loş sokaklarda
Sanır mısınız ansızın geliyor bu hak
Tüm yüzlerde ağır basanı arar durur
Her gece, çöker yalnızlığına
Bir alacaklı gibi
Acısını anılarına tecavüz ederek çıkarır
O bedensel seyahat, hep tazeliğini korur
Defnedilmiş duygularla
Bakar tüm insanlara, arar onu
Gözlerinin boş yuvaları sızlar
O bile dayanır cama
Her sabah güneş eşliğinde
Sızlatır gözlerini
Vakit geçtikçe
Zamanın acizliğini hisseder
Zamanın hiçbir şeyi çözemediğini
Ve bu büyük yalanın kahramanını
Asıp gider duvara
Toplamda iki ölü vardır
Yaşayan için, ölen
Ölen için, zaman
Sayfa 54Kitabı okudu
·
264 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.