Kitabın arka kapak tanıtımında söylediği: "Deniz Poyraz'ın dumanlı öyküleri..." on tane öykünün her birinde de sigarası elinde karakterler yazmış olması. Sanırım öykünün birinde sigara içen yoktu.
Yazar, Mahir Ünsal Eriş'in dostuymuş. Yazdıklarından o lezzeti almak mümkündü. Birbirine benzer kimseler yazmış olduğu doğru. Ayrıldıkları noktalar ise hülyalı... Birkaç noktadan rahatsız oldum fakat bunları belirtirsem sağlam spoiler vermiş olurum. Haricinde her öykü ahlı, vahlı türdendi. Kitaba adını vermiş olan öyküdense benim en sevdiğim adı "Kaşif" olandı. Yazarın bir başka kitabını sabırsızlıkla bekliyor olacağım.
