Ölümden sonra yok olup giden şeyin istem değil ; öznel düşüncenin, zihnin, muhayyilemizin uçup gideceği kalıcı olan şeyin sadece istem olduğunu vurguluyor. Schopenhauer Yaşama irademizin, yaşama istemimizin bunlardan ayrı olarak çalıştığını ve kalıcı olacağını çoğu kez vurguluyor. Ölümün bütün bilgilerden bağımsız olduğunu, bağımsız olmayan şeyin "yaşama istemi" olduğunu örneklerede başvurarak açıklayıcı bir şekilde anlatıyor. Kitabın adında geçen "Ölüm ile ilişkili olan yok edilemeyecek olan (İÇSEL DOĞAMIZIN) kitabı okumaya başladıktan sonra ya da bitirdikten sonra yok edilemeyecek şeyin yaşama iradesine sebep olan istemlerin olduğunu açık bir şekilde anlayabildim. Bu kitaptan sevdiğim birkaç bölümü, alıntıyı şöyle bırakayım : Ben doğmadan önce sonsuz bir zaman süresi akıp gitti; bütün nu zaman süresince ben neydim? Metafiziksel yönden verilecek cevap muhtemelen şu olabilir: Ben daima bendim; yani bütün bu zaman boyunca ben diyen herkes, sadece bendi. Fakat şimdi buradan bizim şu anki tamamıyla "ampirik" bakış açımıza dönelim ve benim hiç var olmadığımı var sayalım. Fakat o zaman da kendimi son derece alışagelmiş ve gerçekten hayli rahatlatıcı bir biçimde henüz var olmadığım sınırsız zamanı düşünerek ölümümden sonraki artık var olmayacağım sonsuz zaman için teselli edebilirim. Zira benim olmadığım "a parte post" (hayattan sonta) sonsuzluk, benim olmadığım "a parte ante" (hayattan önce) sonsuzluktan daha korku verici olamaz ki... Bunun nedeni de ikisini, araya giren ve adına geçici hayat düşü denilen şeyden başka hiçbir şeyin birbirinden ayıramayacak olmasıdır. ¶¶¶¶¶¶¶ Yeni doğan her varlık, yeni bir var oluşa, taze ve neşeli olarak başlar ve o yaşamı kendisine verilmiş bir hediye olarak kullanır fakat hiçbir şey karşılıksız olarak verilmez ve verilemez. Onun taze yaşamının bedelini zayıflayıp bitap düşmüş yorgun bir varlık yaşının ilerlemesi ve ölümüyle öder. Ölümle beraber o hayat yok olur fakat aynı zamanda içinde yok edilmesi imkânsız bir tohum da barındırır. Bu tohumdan yeni bir varlık meydana gelir; bu iki varoluş, tek bir varlıktır aslında. İkisi arasındaki köprüyü göstermek, elbette bu büyük bulmacanın çözümü olacaktır.

Ölüm ve İçsel Doğamızın Yok Edilemezliği ile Olan İlişkisiArthur Schopenhauer · Oda Yayınları · 2014227 okunma

·

83 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kubilay Atmaca