Gönderi
DAHA İYİYİ ARAYIŞ
Günler gelip geçmekteler
Kuşlar gibi uçmaktalar demiş büyükler.
Günlerin bu geliş gidiş döngüsü içerisinde, yaşamak kadar heyecan veren bir diğer şey ise kitap okumaktır bence. Başka yaşamları hissedebilme fırsatını elde bulundurma hakkı, başlı başlına bir heyecandır çünkü.
Birkaç zaman evvel de, yeni bir yazarla tanışma heyecanı içerisinde Refik Halid Karay’ın Memleket Hikayeleri kitabına başladım. Kitap, 18 hikayenin 197 sayfadaki izdüşümlerinden oluşuyor ve İnkılap yayınevi ise bize bu Türk klasiğini aktarmada aracılık etmekte. kitabın içeriğine girmeden önce, yazarın hayatına da değinmemiz iyi olacaktır.
1888 yılında doğan Refik Halid, Galatasaray Sultanisi ve Mektebi Hukuk'u bitirmesinin ardından gazeteciliğe başlamıştır. Hayatı boyunca muhalif bir yaşam süren Karay, hiciv yazıları yüzünden birçok yere sürgüne gönderilmiştir. Osmanlı zamanında Sinop, Çorum, Ankara ve Bilecik'e sürgün edilen Karay, Memleket Hikayeleri'ni de sürgüne gönderildiği vakitte yazmıştır. Türk klasiklerinde olayların yerine baktığımızda İstanbul'un hikaye merkezi olduğunu görürüz lakin bu hikayelerle Refik Halid, edebiyatı İstanbul'dan Anadolu’ya taşımış; Anadolu insanının düşüncelerini, duruşunu, iç ve dış dünyasını kaleme alarak 'köy edebiyatının öncüsü' vasfını kazanmıştır.
''Ben Anadolu'yu bir köylü olarak değil, varlıklı bir şehir delikanlısı olarak anlattım'' diyor Refik Halid Memleket Hikayeleri için.
Sade ve kolay okunan dil yapısı, ve belki olay yeri bakımından değişikliğe gidilerek Anadolu'nun merkez alınmış olması onu diğer yazarlardan farklı kılıyor ve MEB tavsiyeli 100 eser arasında bulunuyor. Lakin kitabı okuduktan sonra MEB tavsiye listesine girecek kadar iyi bir kitap mıydı diye sorguladığımda, hayır cevabını verdiğimi de söylemem gerekir.
Yazının başlarında da belirttiğim üzere kitap, ''Bir Taaruz'', ''Garip Bir Hediye'', ''Koca Öküz'' gibi 18 hikayeden oluşuyor. Her ne kadar sayıca 18 olarak gözükse de, kurgu ve karakterler bakımından birbirini tekrar eden yapısı, hikayeleri birbirinden ayırmıyor ve maalesef ki okuyucunun ağzında ekşi bir tat bırakıyor. Ayrıca MEB tavsiye listesinde yer alsa da, içerik bakımından hoş olmayan manzaraları ve olayları barındırması sebebiyle, güvenle alıp çocuklarınıza okutabilirsiniz gibi bir tavsiyede bulunamayacağım.
Diğer bir taraftan; tabii ki kitabın bütününü kapsayan olumsuz bir algı çizmek istemem. Çünkü, tasvir ve betimleme açısından dili gayet güzel olan anlatıma sahip. Kurguların da son hikayelere yaklaştıkça bir adım daha iyileştiğini; bitişinin merak uyandıran bir havaya büründüğünü söyleyebilmem de mümkün.
Yazımı ve kitap hakkındaki düşüncelerimi son birkaç cümle ile nihayete erdireyim.
Genel olarak kitabın bana önemli şeyler kattığını düşünmüyor ve maalesef ki kitabı mutlaka okunması gerekenler arasında bulundurmuyorum. Dönemin genel havasını daha iyi analiz edebileceğiz kitaplar bulabileceğinizi düşünüyor, ve takdiri sizlere bırakıyorum.
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.