Mart ayında okuduğum ikinci kitap Marquez’in Kırmızı Pazartesi adlı eseri oldu. Kitap bir cinayetle haberiyle başlıyor, anlatıcı uzun yıllar sonra bu cinayeti aydınlatmaya çalışan biri ve bize görüştüğü kişilerden edindiği bileğileri yansıtıyor. Temel tema “ herkesin bildiği ancak kimsenin engellemediği cinayet” üzerine kurulu. Kitabı okudukça psikolojideki “sosyal kaytarma” teriminin anlatıldığımı görüyoruz. Herkesim bildiği ama zaten “bir başkası kurbanı uyarmıştır” algısı yüzünden göz göre göre işlenen bir cinayet.
Cinayet sebebine gelince de bir hayli şaşırdım. Doğu kültüründeki “töre,erkek egemen toplum,namus cinayeti” gibi konular aynen işlenmişti. Yazarın kasıtlı olarak doğuya karşı negatif algı yaratmak için mi ya da gerçekten eski batı düzeninde de aynı öğretiler mi mevcuttu emin olamadım. Birde karakterle ilgili sürekli “Arap” vurgusunun yapılması da ayrıca kafamı kurcalayan bir soru oldu. ‘
İşlediği konu itibariyle verilen mesaj oldukça iyi. Yazılmasının üzerinden yıllar geçmesine rağmen böylesine diri kalmış bir konu olması ve hala toplumun kanayan bir yarasını anlatıyor olması şaşırtıcı. Yazarın dili güzel ancak çeviri eser olduğu için elbetteki eksiklikler var. Okunabilecek bir kitap. Selam ve dua ile...
