'tanrı öldü. tanrıdan geriye bir ölü kaldı. ve onu öldüren biziz' diyen Nietzsche'nin bir başka kitabı olan ecce homo'nun kelime anlamı işte insan'dır. bu kitap onun içe döndüğünde en dibe gömdüğü düşüncelerini, yazdığı eserlerin sebebini ve mütevaziliğin kırıntısını barındırmadan cüretkâr ve ironik bir biçimde kendinden bahsettiği bir eseridir. kitabı okuduğumda garip bir his peyda edinmişti bende. yer yer düşüncelerine dört kolla sarılıp akıl süzgecimden geçirince hak verdiğim zamanlar oldu. bakış açısının ara ara beni rahatsız etmiş, bazı düşüncelerine şiddetle karşı çıkmış olduğum zamanlarda oldu ama onun yaşadığı ve gördüğü çevreye tam olarak hakim olmadığım için eleştirmemem gerektiğini düşündüm. incelememin özüne gelirsek kitap kesinlikle zengin bir sistematik düşüncelere sahip ve okuyucuya ek olarak farklı bir bakış açısı kazandırıyor.
