Yalnızlığın ruha sarılması.
Belki güneş yarın ikimiz için doğar...
Anlaşılmak nedir bilirmisiniz siz? Anlaşılmak; yalnızlıkla ters düşer, yalnızlar asla anlaşılmaz. Yalnızlıktan kastım 'biz kardeşiz, biz dostuz, biz aslında biziz ikimizde aynıyız, birbirimizi anlayabiliyoruz.' diyen insanların etrafında, çevrende hatta belki hayatında oldukları halde sana bir şey ifade etmeyişi, yalnızlık bir nevi ruhun yalnızlığıdır. Çevrende ister hiç insan olmasın veya birsürü sana inanan, sana güvenen, sana değer veren insanlar olsun. Eyy İnsan!! Senin ruhun yalnız, RUHUN. Buna aslında tam olarak şöyle denilebilir hani ortaokul biter iyi bir lise için çabalarsın, İyi bir lisenin de iyi bir üniversiteye kapı açacağını sanarlar, İyi bir üniversiteden sonra iyi bir staj yapmak yada iyi bir iş bulmak, hatta bağzıları bunları geçerek yurtdışında yaşamak kendilerine veya çevresindekilere hedef olarak belirler. Anlıyorum sizi...Bakarsanız yaşamak, gereksinimleri gidermek yada daha iyi bir ortam inşa etmek gelecek için, haklısınız. Cidden bu tür düşünenler ki insanların %95 böyle düşünür haklısınız.. Ama şunu da bilin herşeyden daha mühim denilmesi gereken şeyler var. Sizlerin ruhu, sizlerin insanlık yani ahlaki davranışlarınız. Çoğu insan bu tür şeyleri aklına koyduğu zaman kendini kaybeder. Ya kendisine ya çevresine yada ruhuna zarar verir. Ruhunuzun ağlamasına müsade etmeyin. Yapmayın lütfen herşeyden önemli olan sizsiniz. Evet! Bunu ben diyorum bir kaç yıl öncesinde bu laflara "yağ bir gidin Allah aşkına, klasik laflar." der geçerdim. Ama öyle değil. Herşeyden önce ruhunuza iyi bakın. Ruhunuza iyi baktığınız sürece anlaşılmak sanırım daha kolay olur. Kendinizi ruhunuzla bırakın. Ruhunuz size emanet.. Herkes gider, herşey biter ve siz ruhunuz ile başbaşa kalırsınız. Ve bazı ruhlar hiç gelmeyecek olanı bekler.. Belkide gelir...
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.