wê wektê
bi xezeb
li vî bajarî
ez bi efara evîna te ketim
çiqas ken û maçên te hebûn
min zû zû civandin ji bajêr
nebejê çima
çavê min bar nebû ku ji wan re bihêlim
lê dîsa jî
min hinek dil
kir sedeqa serê evîna xwe û te
û min li bajêr belav kir
tu zanî pê bê çi bû?
bajar dîn bû
û bi çolê ket
çû û çû....
Sayfa 19 - Belki YayınlarıKitabı okudu
··
244 görüntüleme
işte o zaman
bu şehirde
gazapla
aşkının başaklarına düştüm
ne kadar gülüşün, öpüşün varsa
çabucak topladım şehirden
niye diye sorma
kıskandım, onlara bırakamadım
ama yine de
birazcık gönlü
aşkımızın sadakası edip
şehre dağıttım
sonra bunla ne oldu bilir misin?
şehir delirdi
çöllere düştü
gitti de gitti....
Hezar carî sipas
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.