Küçükken belliymiş benim adamlığım
Küçükken belliymiş benim adamlığım,
fişleri toplar, eve getirirmişim.
okumayı sökünce de kesip kesip,
İlk yeminimi seni sevmeye etmişim..
Küçükken belliymiş benim adamlığım..
geceleri seni düşünmekten ezberleyemediğim duaları,
sabah beni okula götüren babamın eline uzanmış yolda ezberlerdim.
öğlen de yarım gün oruç tutar akranlarımın çorbasını içerken,
ben seni okuldan almaya gelirdim annenle.
Küçükken belliymiş benim adamlığım..
Yaşıtlarım yarım gün oruç tutardı o zamanlar,
Onların oruç kaçamaklarında başladım sana şiir yazmaya.
yıllar oldu, anladım kafiye falan hikâyemiş.
hiçbir şiir seni geri getirmeyecek.
Ama ama bütün şiirler sana gelecek, her satır ve her sayfada..
Önden sarıcepli bir önlük giyerdin,
sen ebeyken ben saklanmazdım.
Öyle adam'dım ben bu hayata.
bayram harçlıklarımla sana toka aldığımı hatırlıyorum,
ve en fazla dizine kadar gelirdim.
En fazla dizine geldiğim koca adamlar,
Seni sevdiğim kadar hiçbir şeyi sevmemiştim.
Küçükken belliymiş benim adamlığım..
Yaşıtlarımın yarım gün oruç tuttuğu günlerde,
Ben günboyu oruç tutardım seninle.
Sevmiştim seni, bir elif gibi..
Ve sana yazdığım bu ilk şiirdi.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.