Sahip olduğu doyurulmamış içgüdülerden ve insanın yıkıcılığından bahsetmiş Freud. İnsanın onu çalışmaya zorlayan uygarlığa karşı beslediği düşmanlığı ele almış. Dünyaya geldiğimiz ilk anda bizi koruyan kollayan anneye karşı duyulan güven zamanla babaya duyulmaya başlanmış. Aynı zamanda da bir baba korkusu eşlik etmiş bu durumda. Ve 'Tanrı' çıkmış ortaya yüceltilmiş baba figürü olarak. Dini de çocuklukta yaşanan bir nevroza benzetmiş Freud. Bilimin aksine dinin bir yanılsama olduğundan bahsetmiş. İnançlı herhangi bir insanın da bu kitabı okuyarak inancından vazgeçeceğini düşünmediğini de eklemiş. Güzel bir kitaptı.
