Gönderi
Özgür iradenin olmadığı yerde yapılan iyilikler, gerçekten iyi midir?
Modern klasikler dizisinde en çok okunan kitapların başında gelen 'Otomatik Portakal', bilim-kurgu dünyasının kapılarını bize aralıyor. Her ne kadar bilim-kurgu okumayı sevmesem de 'Otomatik Portakal' romanının ününden dolayı es geçmek istemedim. 'Cesur Yeni Dünya' olsun, '1984' olsun okurken hep zorlanmışımdır. Tabi bunlardaki deneyimlerimden yola çıkarak bilim-kurguyu kötüleyemem. Fakat gerçeklikten uzak olmaları şahsen kitapları okumamı hep zorlaştırmıştır.
Dört kafadar arkadaşın şiddet dolu günlerine tanıklık ederek hikayemiz başlıyor. Bu minik çetenin lideri, en son olayda polise yakalanır ve suçlu bulunur. Birkaç yıllık hapis hayatının ardından, özgürlüğüne kavuşması karşılığında hükümetin suçluları ehlileştirmek için uyguladığı deneysel tedaviyi kabul eder. İki hafta boyunca uygulanan ağır ve yorucu tedavi süreci sonucunda Alex, eski benliğini kaybeder ve kötülük yapamaz hale gelir. Her ne kadar üstünkörü bakınca bunun insanlık için iyi olduğu düşünülse de özgür seçim yapamayan birinden insan olarak bahsetmemiz doğru olmaz. Aslında bu noktada derin felsefi analizler yapılabilirdi. Fakat yazarımız bu konu üzerinde çok durmadan Alex'in yaşadığı zorluklarla okuyucuyu başbaşa bırakıyor. Tepki göstermesi gereken yerde bile sinirlenemeyen Alex'in hayatı tam bir kabusa dönüşür ve son çare olarak intiharı dener. Başarısız intihar girişimi sonrası aldığı darbe nedeniyle Alex, eski saldırgan tutumuna geri döner. Kaba kuvvetle sağlanacağı düşünülen iyi ahlakın aslında bireyin kendisinin dışında kimsenin başaramayacağı temel mesaj olarak okuyucuya verilir.
Kitabın bir diğer ilgi çekici noktası ise diliydi. Çevirmenimiz Dost Körpe'yi takdir etmek gerekiyor. Yabancı bir dildeki kelime oyunlarını başarılı bir şekilde Türkçe'ye kazandırmayı başarabilmiş. Sigara yerine kanser, yumruk yerine zumzuk gibi kelimelerle yakın geleceğin argosu Nadsat'ı oluşturmayı başarabilmiştir.
·
11 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.