Insan mutluluğu kendi eliyle yakalardı,ya sen ya başkası! Ikisi birden olmazdı,biri ezilir,öteki ezerdi.Biri sevinir,öteki ağlardı.Biri kaybeder,öteki kazanırdı.Bu böyleydi,böyle olması tabiatın işiydi.Kimsenin yoktu suçu,olsa olsa belki insan olmaktaydı suç.İnsan neydi ki? Tabiatın elinde ne yapsa kopamayan,onu aşamayan,bilgisine,aklına,düşlerine rağmen tabiatın bir parçası olduğunu bilen,buna katlanan yaratık.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.