Nedendir bilmem ama Tolstoy'un ve Dostoyevski'nin kitaplarını okurken tüm kahramanları aynı anda yaşayabiliyorum. Sanki içimde olabilitesi olan bütün karakterlere can vermişler gibi hissediyorum. İşte bu roman da bunu derinden hissettiğim eserlerden bir tanesi. Özellikle savaş meydanının tasvirinde bacağı kopan bir asker anlatılıyor, inanır mısınız kitabın o kısmını okurken bacağım sızladı vücudum kaskatı kesildi. Bunu bir insana bugünün teknolojisiyle çekilen herhangi bir film hissettirebilir mi? Açıkçası şüpheliyim! Tolstoy açıkçası hünerini muazzam tasvir ve olay akışı ile okuyucuyu kitaba alıp olayla berabrr seyre girmesini sağlıyo bi an bakmışsın ben nerden buraya geldim.. Velhasıl Tolstoy= Zamannn..

Savaş ve BarışLev Tolstoy · Anonim Yayınları · 201120,9bin okunma

·

266 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.