Yasin Suresi ölülerin ardından okunmak için değil, diriler için indirilmiştir asıl. Bu gerçeği yazar Ayşe Şener çarpıcı cümlelerle bir kez daha bize hatırlatıyor. İşte kitaptan altını çizdiğim satırlar: Doğması Yaratanın elinde olan insanın olması kendi elindedir. Fakat doğmakla insan olunmaz. Olmakla olunur. Olmayı tercih etmekle, istemekle. * Herkes insan doğar. Ancak herkes insan olmaz. Doğmak Yaratıcının “ol”ur musun teklifidir. Olmak insanın kabulü, olmamak reddiyesidir. * Dün ölü. Yarınsa henüz doğmamış. Şimdiden başka imkânı yok aslında insanın. Ya şimdi ya hiç. Şimdi’nin ince çizgisinde beliriyor sonsuzluğun kaderi. An’ın tohumu yarası beresiyle ağaç olmaya uzanıyor. * Fakat o toprakla doyan, o ağaca tırmanan, o çiçeği koklayarak ferahlayan o insan, bunca olayın ardındaki mükemmel işleyişi gördüğü sıra o Mutlak Özne’yi fark etmeye gelince nasıl da yan çiziveriyor! Mutlak öznenin farkındalığı kendi öznelliğini de güzelleştirecekken… Bir gün o kara toprağın kendisiyle de doyacağını da bildiği halde bunu yapıyor. * Güneşi, ayı gecesi, gündüzüyle birlikte bütün bir evren değişmez yasalara boyun eğerek akıp giderken. Birbirini kovalayan mevsimler ve günlerle birlikte, ömürler de zamanın bilinmezliğinde bir sona doğru akıp gidiyor. * Okunacak o kadar çok ayet, söylenecek o kadar çok hikmet var ki… İnsan elinde kitap olmaksızın da evrende gezinirken, bir kitabın sayfalarında gezinir aslında… Sadece etrafına farkındalıkla bakması durumunda. * Ne yani, sadece zorda kaldığında mı Üstün Gücü görecek insan? İnsanı zoraki görmelerle değil, içtenliğinde arayan o Üstün Güç’ü… Ya günün birinde o Yaratan, zor günün dostu olmaktan hoşlanmayacak olursa ne yapacak? Keşke bir şükür duygusuyla Yaratıcısı’na da yakınlaşsa. Hiçbir ulaşım aracının gidemeyeceği kadar uzak ve sadece şükreden bir kalple varılabilecek kadar yakın olan Yaratıcısı’na… * İnsan tecelli yanağı gibi samimiyetle gülümseyip duran evreni bazen yıllarca, bazen koca bir ömür görmüyor. * Doğuşta ona verilen seçme özgürlüğü oluşta doğru kullanılmamışsa insan olarak doğanın, insan olamamamsına, kalamamasına neden olabilir. * Yok edilmiş bir ömür, önceden ölmektir. Heba edilmiş bir ömür doğmamış gibi olmaktır. * Son pişmanlıkları biriktirmemeli insan.

Diriler İçin Bir Yasin OkumasıAyşe Şener · Mana Yayınları · 20175 okunma

··

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sait Köşk