Özgürlük...
doğru ve yanlışı yapabilme hususunda tamamen serbest hissetmek ve seçimlerini kendi hür iradenle yapma alışkanlığını kazanabilmektir. İnsanın Allaha karşı ahiretle ilgili hayatıyla ve insana karşı toplumsal hayatıyla ve kendine karşı şahsi hayatıyla ilgili vereceği kararları kendisinin alabildiğini hissetmesi ve bir baskı hissetmeksizin bu kararları verdiği alandır özgürlük.
Deneyimlediği hayatta bu alana hiç giremeyenler çocuk kalmaktan kurtulamayanlardır. Ve duygusal olarak hep bağımlı hissetmekten kurtulamazlar.
Onların her hatasının bir suçlusu vardır hayatında ve onlar çocukların kendisini öyle zannettiği gibi ya hatasızdırlar yada bir mağduriyetten dolayı büyüklerinin kendisini hırpaladığı kurbanlardır. Dolayısıyla onların dünyasında çocukluk psikojisi hakimdir. Gerçekleri gör(e)mezler ve hayatları eğlenecek çocukça heveslerin ağırlığıyla yüklü firari çocuklardır..
Zaman olur da bu gerçekler su yüzüne çıkmaya başlayınca özgürlüğün dünyasına adım atmak isteyen bu çocuklar, birde günümüz dünyasının özgürlük algısının tokadını yiyip özgürlüğü biraz da egosunu tatmin etmek ve hiçbir kültürel değeri anlayıp tanımadan tamamen hevesleri doğrultusunda tercihler yapmak olarak algılamıyorlar mı..
Şimdi elimizden alınan veya bir türlü girmeyi beceremediğimiz özgürlüğün dünyasına girebilmeliyiz. Allaha karşı, insanlığa karşı ve kendimize karşı olan sorumlulukların neler olduğunu tekrar belirleyebilmeliyiz. Ve bunlarla ilgili atamadığımız adımların kendimizden mi yoksa dış kaynaklı mı olduğunu gözlemlemeliyiz. Ne güzel söylemiş Cemil Meriç, “Nereye gidersen git, bulacağın aydınlık, zihninin aydınlığı kadar olacaktır.”
··
4 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.