“Kendini bilen Rabbini bilir.” “İnsan kaderinden sorumlu tek yaratıktır.” İnsan yaratılışı gereği tüm varlıklardan meleklerden bile üstündür. Nurdan yaratılan melekten üstün olan ademi Allah balçık ve ruhtan yaratılmıştır. “Ve çamura doğru alçalan veya Allah'a doğru yükselen yine yalnız insandır.” İşin özü ruhtur. Ruhu besleyen düşünce ve akıldır. İnsan düşündüğü, anladığı ve yaşadığı şeyler karşısında ruhunun değiştiğini bilir. Bir başka özellik Allah onu tanımamzı için akla kitap ve okumak ile hitap ederken, kendi isimlerini öğreterek O’nu anlamamızı kolaylaştırır. Bu yüzden İslam’a ve dolayısı ile Allah’a inanan insanın görevleri vardır. Kendini tanımak. Rabbini bilmek. İslam’ı anlamak. Kur’an’ı anlamak. Yani kendimizden sorumlu olmamızı sağlayan aklımızı kullanmak zorundayız. Ali Şeriati bunun için en iyi metodun İslam’ı anlayıp bunu hayata dökmek olduğunu söyler. İnsanlık kadın ve erkek üzerinden çoğalan bir varliktir ve kadının yaratılışını Kur’an’da anlatırken “kaburga kemiğinden” söz edilir. Bu hususa değinerek Kur’an’ın edebi diline hitap eder. Edebi dil okudukça anlamının derinliğine tekrar tekrar kavuşmayı sağlar. Bu yüzden şöyle ifade eder: “Havva'nın Adem (as)'m kaburga kemiğinden yaratıldığı iddia edilmiştir. Halbuki, İbranice ve Arapça'da gerçek anlamı "tabiat "mizaç" olan "kaburga kemiği" tabiri zayıf bir tercümedir. Bu sebeple Havva (kadın) Adem'in tabiatından yaratılmıştır, kaburga kemiğinden değil.” Birbirini tamamlayan bu iki yaratılanın mizaçlarının bir ortak yolu olduğuna değinir. Yine konu anlama ve anlamaya gelir. “Bir kişinin dengede olması, inandığı şeyi ne kadar bidiğiyle doğru orantılıdır.” “İnsanın üstünlüğü ve soyluluğu soyundan ve menşe’inden değil, bilgisinden kaynaklanmaktadır.” Kitap içerik olarak geniş bir konu ile içerik olarak nokta atışlarına sahip olsa da kısa bir anlatıma sahiptir. Bunun yazarın konferanslarından toplanan konuşmalarından oluşmasından kaynaklıdır. Dengeli metodunu anlatırken düşünmenin insan için yürümek gibi doğal bir hak olduğuna değinir. Ve hakkı anlayan İslam’da çeşitli şekillerde ön plana çıkan Seman-ı Farisi, Ebuzer, Hallacı Mansur’u anlatır. Özellikle Hallac’ın düşüncesinde ölümüne neden olan “Ben Hakım”dediği noktada kendinde Allah’ın nurunu yani ruhunu bulduğunu şekilde ifadelere yer verir. Ve zulme karşı bağaıran herkesin Hallac olduğunu ifade eder. Müslümanların toplanma yerleri camileri birer sosyal hareket yeri olarak görmelerinin büyük değişimler getireceğini ifade eder. Kısa dolu dolu bu kitaba tüm Müslümanların bir uğraması gerekir. Keyifli okumalar!

İslam'ı AnlamakAli Şeriati · Yeni Zamanlar Yayınları · 2003263 okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sevgi