Hayatımda epey yer dolaştım, alıklaştım artık,soldum kurudum. Ama ihtiyarların o sakat inancı yok bende,neysem oyum,bilgeleşemedim ben; günün birinde bilge olacağımı da hiç sanmıyorum.Bir çöküntü işaretidir bu. Ben Tanrı’ya yaşadığım hayat için şükrediyorsam,yaşlanmakla daha da olgunlaştığımdan değil,yaşamaktan daima sürekli bir haz duyduğum da ondan. Yaşlanmak bir olgunluk vermez insana; yaşlanmak insanı sadece ihtiyarlatır, o kadar!
Sayfa 298Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.