Zenginlik, İtibar, İnanç
Semerkant yazmasından alınmış bir mesel.
Üç Arkadaş İran'ın yüksek yaylalarında gezintiye çıkmış karşılarına bir Pars çıkmış dünyanın en yırtıcı yaratığı yemiş.
Pars 3 adamı uzun uzun süzmüş sonra üzerlerine doğru koşmaya başlamış.
Birincisi en yaşlı en zengin en güçlüleri imiş haykırmış Ben buraların hakimiyim bana ait olan bu toprakları bir hayvanın mahvetmesine asla izin vermem. Yanındaki iki av köpeğini pars'ın üzerine salmış, köpekler parsı ısırmayı başarmışlar Ama bu yaptıkları yırtıcı hayvanı iyice azdırmış, köpekleri öldürdükten sonra efendilerinin üzerine atlamış ve karnını deşmiş.
Nizamülmülk'ün payına bu düşmüş.
ikincisi şöyle demiş kendi kendine: Ben bir ilim adamıyım, Herkes bana saygı duyup itibar ediyor niye Kaderimi köpeklerle pars'ın arasındaki kavganın sonucuna bağlayalım. dövüşün sonunun beklemeden sırtını dönüp kaçmış. O zamandan beri yırtıcı hayvanın kendi izinde olduğunu düşünüyor ve mağaradan mağaraya kulübeden kulübeye dolanıp duruyormuş.
Ömer Hayyam'ın payına bu düşmüş.
Üçüncüsü bir inanç adamıymış. Ellerini açıp hakim bakışlarını üzerine dikip güzel sözler söyleyerek parsa doğru ilerlemiş. bu topraklara Hoşgeldin demiş arkadaşlarım benden daha zengindi onları soydun, benden daha gururluydular onları alçaktın. Hayvan büyülenmiş uysal bir halde dinliyormuş Adam onun üzerinde egemenliğini kurmuş onu evcilleştirmeyi başarmış. O zamandan beri hiçbir Pars adama yaklaşmaya cesaret edememiş insanlar da ondan uzak Durmuşlar.
Yazma anlattığı kıssada şu hisseyi çıkarır: "kargaşa Devri gelip çatınca kimse Onun seyrini durduramaz kimse ondan kaçamaz. Ama bazıları onu kullanmayı becerir." Bu dünyanın yırtıcılığını Hasan sabbahtan daha iyi evcilleştirecek birisi çıkmadı. Alamuta çekildiği in de kendine küçücük bir huzur alanı yaratabilmek için dört bir yana korku saçtı.
Sayfa 148Kitabı okudu
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.