Tek önemli istisna, kuzey Rönesans sanatının öne çıkan siması Albrecht Dürer’dir (1471-1528). Gelişen kuzey geleneği doğrultusunda yetişmesine ve yapıtlarında yerel birçok öğeyi korumasına karşın İtalya’ya yaptığı üç inceleme gezisi (1494-5, 1505 ve 1506-7) onu hem bilimsel perspektif ilkelerini benimsemesi hem de yalnızca becerikli bir zanaatçı değil, bir entelektüel, temel beşeri bilim eğitimi almış biri olarak sanatçı anlayışı bakımından da İtalyan Rönesans’ının bir öğrencisi durumuna getirdi. Dürer’in özellikle bir kaç otoportresi dikkate değerdir.