Tuiavii'nin savaş sonrası Dünya'nın "modernitesine" yönelttiği eleştirilerin açıkçası bir çok noktada fazla yüzeysel, romantik ve genel olduğunu düşünüyorum. Öte yandan bir çok noktada da çok tutarlı ve realite ile bağdaşan eleştiriler olduğunu düşünüyorum.
Tutarsız gördüğüm taraflarda ki genel problem, modern toplumun kalabalık tarafının tüm bir toplumun profilini temsil ediyormuşçasına ele alınıp, argümanların inşa edilmesiydi. Örnek olarak teknolojik ilerlemede ki yabancılaşmayı eleştiriyorsa eğer, kalabalığın bu tekniği kötü kullanımından yola çıkılmıştı. Bu da tutarsızlık oluşturuyordu çünkü tek bir töz kümesi ile realitenin kendisi temsil edilemez.
Öte yandan bahsettiğim üzere bir çok noktada da modern toplumun insancalaşma sürecini sekteye uğratan gelişimlerin, toplumsal yapıların ve kültürel normların eleştirisi çok başarılı gözlemlerce gerçekleştirilmişti. Özellikle mülkiyet, meslekler ile çalışma düzeni, zaman ve son olarakta materyalizm üzerinden yönelttiği modernite eleştirileri çok çok çok iyiydi. Bu bölümlerin hem felsefi hem de edebi derinliklerinden ziyadesiyle beslendim.
Overall'da cidden beğendim. Liselerde zorunlu müfredata dahi girmesi lazım.
