Kahvehane
Bunaltıcıydı bunaltıcı olmasına ama en azından sıcaktı ve içerisinde de çay vardı bu kahvehanenin. Hava gerçekten çok soğuktu. Kahvenin eski kapısından içeri girdiğimde sigara dumanlarının çizgi halinde yoğunlaştığı en yoğun katman göz hizasına geriliydi ve açılan kapıyla biraz dalgalandıktan sonra kapı kapandığı zaman yeniden çizgi halindeki eski durumunu alacak gibi duruyordu bu duman katmanı.
"İçeri girmek demişken bir selam vermek gerekiyor "bir selam vermek" hem de içeri girerken hem de henüz duman tabakası dağılmamışken ağızdan çıkan bir selam. Ya sesim çok komik ya da hırıltılı çıkarsa? Düşüncelerin önü alınmaz. Selam veriyorum. Sesim net ve iyi. Birkaç masa boş duruyor. Selam verirken selamımı almaları zorla işitilebilecek düzeyde... Sonra garip bir biçimde az önce selamımın sessizce alınmasına nispet yaparcasına yüksek sesle "Merhaba!" diyor biri bana. Sonrasında oradaki herkes tek tek ve sırayla merhaba diyorlar bana. Tabi herkesle sırayla merhabalaşıyoruz. "Merhaba çarpı on beş" demek yok ki bir kere de deyip kurtulasın. Buradaki toplumsal normlar bu tarz ifadeleri kaldırmaz bunlar deyimler veya atasözleri gibi kalıplaşmıştır. "Cümleten merhaba" mı demem daha mı yerinde olurdu, bilmiyorum. Biraz sonra bu işte bir gariplik olduğu düşünceler gergefine dokunmaya başlıyor bende. İçimden bir ses başlıyor kahvedeki topluluğa bir nutuk çekmeye. Tabi insan bazen içinin de içinden düşünmek kalsa da içimde bir nutuk alıp başını gidiyor:
"Dayılar, Erzurumlular, yurttaşlar, dinleyin;
Ben buraya Sezar' ı övmeye değil gömmeye geldim."
Bir saniye karıştırdım. Baştan alayım.
Saygıdeğer Dayılar,
Içeri girdim. Sizin bu duman katmanları arasında sigaralarınızla sera etkisi deneyi yaptığınızı görüyorum. Selam verdim sigara değil diye almadınız. (bkz. Şikayetname) Bu da ne demek ola? Siz ALLAH' ın selamını "merhaba" dan üstün mü tutarsınız ki selama gelince sakinsiniz; "merhaba" ya gelince Antonius' un tiradı gibi bir haykırış...Dayılar bu ne demek zinhar yanlış." diye başlamışken sanki dayıların kadrolu savunucusu gibi içimdeki bir ses bana çıkıştı:
"Ey kendini bilmez dünyayı gördüğünden ibaret sanan özünden kopmuş şehirli! Biz selamı içimizden vakarla alırız. Merhaba nedir ki onun yanında." dedi. "Karşılık vermek istiyorum." diyorum. İçimdeki ses bana "Konu kapanmıştır." diyor. Kendime dahi galip gelemediğimden bu düşünceyi uzatıp direnç göstermenin de anlamı yok.
İçeriye yeni kişiler geliyor. Duman tabakası dağılıyor. Loş kahvehane açılan kapıdan gelen gün ışığıyla bir aydınlanıyor. Bu aydınlık gözümü alıyor. Kapı kapanıyor. Sigara dumanının çizgi halindeki belirgin katmanı yeniden eski halini alıyor. Büyük bardakta bir çay geliyor. Yine aynı sahne ve selamlama... Ben ayrık otu gibi kalıyorum her selamın ardından "Merhaba!" diyemiyorum gelenlere. Sanırım buna alışmam biraz zaman alacak. Televizyonda bir türkü başlıyor. Dinliyorum. Sayamadım ama şu an kırk veya elliyi buldu "Sen neredesin?" sorusu. Bu istifhamların sonu gelmez. İlk kez dinliyorum ama kehaneti aşan bir netlikle söyleyebilirim ki bir sonraki mısrada bu istifhamı duyacağımı bilmek işten bile değil. Türküyü söyleyen cıvık sesli kadına çıkışıyorum bir an: "Sövdüğün kafir üretmiş işte telefonu, dönülmeyen yola gitmemişse ara konuş. "
Bir dayı türküyle eş zamanlı olarak havalimanlarının ve uçaklarının faziletlerini anlatıyor. Zaten onun yüzünden sayamadım türküde kaç kez "Sen neredesin oy oy?" soru cümlesini. Dede görmüş geçirmiş bir edayla bütün teknik bilgini tüm çıplaklığıyla gözler önüne sererek diyor ki:
"Havalimanlarının yollari ip kimin(gibi). Uçağa binirsen iki tene(tane, adet) kadın hostes iki tene de herif... Yolda sede (sadece, en azından) iki oyun (kereye mahsus, öğün, kez) ikram verirler. Çay, gayfe (kahve) su ve eymek(ekmek) verirler. Suyi n' edim? Çay içdim. Hop kalhtık çoh (çok) sürmedi hoppuladıh yendik (uçaktan indik.).
Kahveden çıktım. Güneş hala görünürlerde yoktu. Gözlerim yine kamaştı. Anlaşılan içerisi çok iyiden iyiye karanlıkmış. Okula yürüdüm. Bir öğrencim bana "Merhaba Hocam." dedi. Cevap verdim "Merhaba kızım!"
Selim SUÇEKEN
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.