Duygularım Darmadağın Anlayamazsın Not: Birazdan okuyacağınız ya da hafif göz ucuyla bakıp geçeceğiniz şeyin kesinlikle bir inceleme olduğunu düşünmüyorum. Hafif çatlak bir kızın kitabın karakterleriyle çatışması, konuşması, duyguları, kendine çıkardığı dersleri vardır. Bunu bilerek okumaya ya da okumamaya karar verin lütfen. Öncelikle gerçekten çok güzel, akıcı ve alıntılara doyamadığım bir eserdi. Dosteyevski'nin yazdığı ilk kitap olması bir de gözümde daha da kıymetli yaptı İnsancıklar'ı. Kitaba ilk başladığım zaman Varenkanın babası zannetmiştim Makar'ı. Sonra vay bizim ihtiyara bak körpecik kızın peşine düşmüş bulunduğu zor koşullardan yararlanmak istiyor diye çamur atmıştım adamcağıza. Ah önyargılar ah... Hikaye ilerledikçe de Makar'ın hissettiği duyguları tam bir kefeye koyup isim veremedim aslında. Ne ararsan vardı çünkü. Bir aşık, ana, evlat, dost, dert ortağı... Tüm sıfatları yükleyebileceği bir varlık olarak görüp ona sığınıyordu her defasında. Makar'ı okudukça yalnızlığını, ufak bir tebessüm ve saygı ifadesinin ona nasıl değerli hissettirdiğini, iyi niyetini (bazen ağzımı açıkta bırakacak kadar hatta), fedakarlığını, kendi kabuğundan çıkmaktan delicesine korkmasına rağmen cılız kuşu için kendini bile karşına almasını, Varenkası'nı mutlu etmek için türlü şekillere girmesi ve daha neler neler... Makar'ın Varvara'ya ve mektuplara verdiği değerinin neden olduğunu anlıyorum aslında. O mektuplarda olduğunu düşündüğü karakterden biraz olsun çıkıyor, kendini değerli hissediyor, derdini tasasını aktarabiliyordu. O yüzden bu gariban adamın bir nevi her şeyi olmuştu bu mektuplar, dolayısıyla Varvara. Bazı konularda beni sinirlendirsen de Makar tama yakın not aldın benden. (Ah bir de şu 'anacığım' diyip durmasaydın çok daha iyi gelebilirdin bana.) Aziz Makar Devuşkin kendinizi lütfen bu kadar küçümsemeyin, bu duyguları bana o kadar iyi hissettirdiniz ki sizinle bazen oturup ağlamak bazen de yaptığınız şakacıklara gülmek istedim komik olmamasına rağmen. Hatta daha ileri giderek size mektup arkadaşlığı teklif edecektim ama sanırım 174 yılcık gecikmem olmuş mazur görün lütfen . Varenka'ya gelecek olursak: Üzgünüm Yavrucuğum sana karşı hissettiğim duygular pek iç açıcı değil. Varenka'yı çıkarcı ihtiyar amcamızı kullanan bir kadın gibi hissettim. Mektupları kısaca geçiştirmeye çalışması, istekleri, acıları, istemem yan cebime koy şeklinde tavırları, bencilliği, çok yapmacık geldi nedense. Kadın çok değişik yahu kendi yüzünden Makar'ın başına gelen felaketlerde bile teselli bekliyor. Sevemedim seni Varenka acını da yüreğimde pek hissedemedim açıkçası. Öyle kötü kötü bakma şimdi bana. Seni anlamaya çalıştım gerçekten. Hatta geçmişine döndüğümüzde seni sevilesi bulduğum bile söylenebilir. Şimdi hayat şartları diyeceksin, hastalığından bahsedeceksin(bunu söylemeden asla duramazsın), benim yaşadıklarımı sen yaşasan kim bilir nasıl bir şeye dönüşürdün diye soracaksın haklı olarak. Peki ya üstüne gelmiyorum daha fazla. Mutlu ol her şeye rağmen. . Fedora sen olmasan bu hikaye olmazdı. Kilit karakterdin. Telekomünikasyon şirketleri halt yemiş yanında. Her haberi senden alıyorduk. . Anna Fedorovna değişik bir karakterdi çözemedim tam. Yaptığı kötülükler vardı elbet ama çok bariz bir şekilde kötü diyemiyorum da kadına. Hikayesi yarım gibiydi. Hoş şimdi kitapta kimin hikayesi tamamlandı? Belki de kitabı güzel yapan, Yakın hissettiren nokta da buydu. . Gorşkov sana değinmeden geçemeyeceğim. "Garibanın yüzü gülür mü..." . Kitaptan çıkardığım ders şu oldu: ✓Küçücük bir tebessüm, ufak bir hareket, senin için önemli olmayan bir şey belki de bir başkasının dünyasını değiştirir.( İyi veya kötü yönde) O yüzden insan atacağı adımı, yapacağı hareketi veya görmezden geleceği bir şeyi mutlaka 2 kere düşünmeli. Beni vuran cümlesi: "Size yemin ederim ki, bütün o acı günlerimiz, beni kahreden düşkünlüğüm hep hatırımda olduğu halde, generalin verdiği yüz rubleden çok el sıkışına sevindim." Umarım kafanızı çok şişirmemişimdir. Bu kitabı bizlerle buluşturan Dostoyevski'ye ve buraya kadar sabırla okuyup gelen herkese çok teşekkür ediyorum. Kitaplı güzel günleriniz olsun

İnsancıklarFyodor Dostoyevski · İlya İzmir Yayınevi Matbaası · 200562.5k okunma

·

18 views

Caner the CahilBender ✰

@Sokratesin_Sinegi ·

15 August 2020 07:53

174 yılcık gecikmek.. 🙃

Pi

@_Huzur_ ·

15 August 2020 13:40

Maalesef :(

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pi