22 Mart 1915.
Tam bir yıl önce Livadya'daydık. Günlüğüme şöyle bir göz gezdirdim ve geçirdiğimiz mutlu günlerle ilgili yazdıklarımı okudum. Şimdi her şey değişti. Annemin arkadaşlarından biri bize Kırım'dan bir araba dolusu bahar çiçeği gönderdi; şakayıklar, irisler, menekşeler, morsalkımlar. Çok hoşumuza gitti ama aynı zamanda neler kaybettiğimizi hatırlattı.
Sayfa 108Kitabı okudu
··
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.