Ursula K. Le Guin'in dünyayı yorumlama şekline hayranlığım her geçen gün artıyor. Kendisi benim için ansızın kalemine dair bir açlık çekmeye başlayacak kadar ihtiyaca dönüşen bir yazar. Üretken oluşunu da bu sebeple ekstra seviyorum. Marifetler'i okuma hikayem de böyle başladı. Hayatımıza çöreklenip zihnimizi ele geçiren virüs ve kaygılarından arınmak için okumak şarttı. Ursula ise biraz daha lüks bir ihtiyaçtı. Elimde hiçbir kitabı olmadığını düşündüğüm sırada arkadaşımdan ödünç aldığım kitaplardan birini ona vermeyi unuttuğumu fark etmemle epey mutlu olmam bir oldu tabii. Hikaye kısmını anlatma sebebim kitabın birkaç günlüğüne de olsa dönem içerisinde başıma gelen en iyi şeylerden biri olması ve hissettiklerimi unutmak istememem. Kitaba gelirsek, marifetler uzun soluklu masal tadında bir eser. Anlatıcımız Orrec bu konuda hayli güzel bir dile sahip, kaygılarını, sevinçlerini, sorularını, mutluluklarını okura ve dinleyene kendi efsunlu marifetiyle aktarıyor. Yaşadığımız dünyanın bir benzerinde geçen kurgu babadan oğula ve anneden kıza aktarılan marifetlerin etrafında şekillenecek gibi dursa da aslında yazarın genelde yaptığı gibi derin bir sorgulama sürecine dönüşüyor. Ben de bu sorgunun sonucunda Gry, Melle, Brantor Canoc ve Orrec üzerinden düşlediklerimi ve düşündüklerimi dile getireceğim. Gücün temsil edilişi, kullanılışı, insanlarda bıraktığı etki hepsi gerçek hayatın içinde marifetsiz de bulabileceğimiz işlerdi. İrsî olarak kim bilir ne gibi güçlerle donanıyoruz? Güç aslında zafiyeti de doğuran bir unsur. Kitapta bunu sıkça görüyoruz. Bedelsiz bir imtiyazın olmadığı aslında yazarımızın birçok kitabında yer alıyor. Hayatın kendisini de niteleyen bir gerçek bu. Kurgu içerisinde bir çocuğun büyüme telaşesinde kendine ait gücü keşfetmesini okuyoruz. Beklenin dışında babasına ait olan marifeti yankılamasa da onun neye sahip olduğunu anlama süreci, bu dönemde gücün varlığının/yokluğunun kişide yarattığı çatışma en sonunda da mahrumiyetine tanıklık ediyoruz. İnsanlığın temelinde yatan hırslar olmayan birçok şeye inanmamızı onlardan korkmamızı sağlıyor. Bu konuda sürpizbozan vermeden detaya inmek zor. Lakin yine hissettiklerime yoğunlaşacak olursam varlığımızın derinlerinde kurallardan, söylentilerden, bizi sığdırdıkları kalıplardan bağımsız bir öz var. İşte orasını dinlediğimizde zamanın ötesindeki kimliğimize ulaşma şansını yakalıyoruz. Birilerinin peşi sıra gittiğimizde kendi yanılgılarımıza düşme fırsatını toptan kaçırmış oluyoruz. Bu kişi ne kadar yakınımızdaysa o kadar can yakıcı oluyor her şey. Kitabın içeriğinden devam etmek gerekirse ebeveyn – çocuk çatışması her cinsiyet için olabilecek en iyi şekillerde aktarılmıştı. Yetişkinlere rağmen ve onlarla birlikte varoluş çabası diyebiliriz bu kısma da. Dağlıların, marifet kullanıcıların dünyalarından uzak bir ovalı olan Melle karakterini çokça sevdim. Her türlü rüzgara karşı direnebilecek bir ruhu vardı. Nitekim Brantor Ogge’un fesatlığı onun bu nazik direnişinden kaynaklıdır. Korkutamadığına karşı daha da kinlenen haset dolu zihinleri tanırız. Bizlerin yaşamında da her adım başı sokakları bekler bu tipler. Canoc bir baba, bir eş, bir çocuk, bir brantor olarak defalarca yeniden tanıştığımız biriydi. Bu tabir aslında değişen ve dönüşen herkes için geçerli olabilir. Orrec’in anlattığı hikayelerde aslında bir insanın katmanlarıyla tanışıyorsunuz. Hepimizin geçtiği bu devranda neye dönüştüğümüzü bilmeden ilerlediğimizi düşünürsek bir es vermek iyidir. Bana bu duraksamayı sağlayan bir kitap oldu. Her şeyin sonunda bizlerden beklenilenden arındığımız, yaslarımızı yüreğimize tutturduğumuz, gözlerimizdeki bağı kaldırıp attığımız bir evrene doğru yürüme kararını vermek ne gariptir kim bilsin. Marifet gözle, elle, nefesle ve iradeyle güçlerden bağımsız kendi rotamızı bulup yaşamaktadır belki de.

MarifetlerUrsula K. Le Guin · Metis Yayınları · 2012574 okunma

·

129 görüntüleme

Betül

@beyazkrizantem ·

24 Nisan 2020 16:24

Gerçekten de Ursula K. Le Guin in anlatımında etkileyici bir şeyler var. Çok güçlü bir atmosfer oluşturuyor hikayelerinde. Bu güzel incelemenizle birlikte kitabı çok merak ettim 😍

Ezgi Özbek Şenel

@zencefilos ·

24 Nisan 2020 16:27

Umuyorum seversiniz yorumlara baktığımda kimileri daha mesafeli durmuş gibi geldi. Fakat yazarın gerçekliği bambaşka bir şekle sokmasını çok sevdiğim için benim ekstra hoşuma gitti :) Kaleminde marifet var desem yeridir :D

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ezgi Özbek Şenel