Hâlâ idealist ve öğrencilerine yaşamı sorumluluk aldırarak öğretmeye çalışan öğretmenlerin olduğuna dair umudu korumamızı sağlayan, muhteşem bir yapıt. Ölü Ozanlar Derneği’nden beri gördüğüm en iyi öğretmen karakteri. Sözünü ettiğim kitap, Rob Buyea’nın Altın Kitaplar’dan Eda Aksan çevirisiyle yayımlanan, “Sınıftan Yükselen Sesler” adlı kitabı. Küçük bir kasabada 5. sınıfların yeni öğretmeni olarak göreve başlayan Bay Terupt’un öğrencileri üzerinde kısa sürede yarattığı etkiyi ve onlara kattıklarını ele alan kitap, kendilerine ayrılan bölümlerde sırasıyla her öğrencinin kendi ağzından yaşadıklarını anlatması bakımından da inandırıcı ve özgün bir nitelik taşıyor. Böylelikle okur yaşananları farklı bakış açılarıyla görme olanağı buluyor. Ayrıca kitap ay ay bölümlere ayrılmış ve bir öğretim yılında baştan sona neler yaşandığı net biçimce ortaya konmuş. Okulu bir kabus gibi gören Jeffrey, içe kapanık Danielle, yaramaz Peter, zeki ve çalışkan Luke, sakin Jessica, yaşından büyük hareketleriyle çevresindekileri yönetmeye çalışan Alexia ve diğerleri… Hepsinin kendi içinde yaşadığı, bazılarının geç yaşlarda bile baş etmekte zorlanabileceği sorunları var. Ve bir gün bir öğretmen bu sınıfa geliyor ve ilk andan itibaren elindeki sihirli değneğin etkisi hissedilmeye başlanıyor. Bay Terupt yaşayarak öğrenme metodunu bütün alanlarda kullanıp öğrencilerin sorumluluk almasını ve hatalarını da kendilerinin görmesini sağlamaya çalışıyor. Her öğrenciye farklı yaklaşımlarda bulunarak başta kendisine ön yargısı olanları da kazanmaya başlıyor. Tabii ki bunda, çocuklarla bir gün karda oynarken Peter’ın başka bir arkadaşına attığı kartopuyla aldığı darbe sonucu komaya girmesinin etkisi de yadsınamaz. Bu, yani öğretmenin beyin sarsıntısı geçirip uzun süre hastanede komada kalması, kitabın seyrini en çok değiştiren durum ve bunun sonucunda bazı öğrenciler kendilerini sorgulamaya ve hatalarıyla daha çok yüzleşmeye başlıyor. Yazarın inandırıcılığında kendisinin de bir dönem öğretmenlik yapmasının büyük payı olduğu kesin ancak biliyoruz ki öğretmenlik yapan herkes edebi bir yapıt oluşturamıyor ve ne yazık ki bir Bay Terupt olamıyor. Öğretmenler olarak çoğumuz günlük telaşla bazı değerleri atlıyor, yetiştirilmesi gereken konuları vermek için çırpınıyoruz. Evet, sistemin bizden beklediği ezberci, çok sorgulamayan, düşünmekten çok sunulanlardan birini seçmesi istenen öğrenciler yetiştirmek olabilir ama en önemlisi ve en zoru da sorgulayan, yaparak, yaşayarak öğrenen öğrenciler yetiştirmek. Ayla Algan’ın da dediği gibi: “Sorusu olmayan insanlar, her zaman korkutur beni.” Bu kitabı salt öğretmenlerin değil herkesin okuması ve farklı bakış açılarının değerini anlaması dileğiyle. hakantokdemir.blogspot.com

Sınıftan Yükselen SeslerRob Buyea · Altın Kitaplar · 2022519 okunma

·

39 görüntüleme

Gülbahar Aygün

@gul_bahar_aygun ·

25 Nisan 2020 22:43

Kitabı çok merak ettim. Paylaşım için teşekkürler.

HAKAN TOKDEMİR

@edebi80 ·

25 Nisan 2020 23:44

Rica ederim. Özellikle 5 ve 6.sınıf öğrencileri çok severek okuyor. Yazarın kendisi de sınıf öğretmenliği yaptığı için çok gerçekçi.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

HAKAN TOKDEMİR