Gönderi

O kadar yoruluyorum ki bazen neden her şey yolunda gitmiyor diye söyleniyorum.- Hoş sorsanız yorulmayı hak edebilecek ne tür önemli bir meşgale yapmışım cevap verebilir miyim meçhul , ama ben yine de bizlere biçilen o yorulma hakkımı da biraz sömürmek istiyorum. Neyse!- Hani her şey tıkırında olsa , bir şeyler hep düzgün gitse nasıl da mutlu olurum diye düşünüyorum. Ama bu düşüncemi biraz eşeledikten sonra aslında bunun tahayyül ettiğim kadar mükemmel olacağı konusunda tereddüte düşüyorum ve bu tehdit unsuru olma potansiyeli taşıyan düşüncemden hemen vazgeçiyorum .Aksine tüm mücadelenin bitiş noktası olur bu düşünce. Şu cihan da birçok kavramı bir arada düşününce zıtlıkların ne denli müthiş bir uyum sağladığını görmemek delilik. Yani bizim olumsuzluk sıfatı yüklediğimiz veya en güzel kavramların yerine koyduğumuz olayları canlandırınca ikisinin de birbirini tamamladığını görüyoruz: Bu iki zıt kavram birbirine muhtaç biri olmazsa diğerinin anlamı olmaz; yanlış olmazsa doğru ,hep normal ve dipte kalır hakeza hep doğruların varlığı sorgulama yetisinin gelişmesini imkansızlaştırır. Zorluk olmazsa mücadelenin ne tadı olur ne tuzu! Tepetaklak olmak nedir bilinmez ise zirvenin önemi kavranmaz veya bir önemi olmaz! Nefret olmazsa merhamet yavaşlar, durağanlaşır.-Örnekler sayısız ama işin can alıcı kısmının kavrandiginı düşündüğüm için zahmete girmekten kaçınıyorum zaten anlaşılmamışsa dünyada ki tüm örnekleri toplayayim yine de fayda vermez - Velhasılı kelam zıtlıklarin oluşturduğunu düşündüğün olumsuzlukların altında boğulmak yerine aralarında ki çekim gücünü gözlemleyip de yorgunluk yerine dimagini genişletmek gibi bir amaç için kullanırsan hem daha adil olur hem de hemen yapay bir yorgunluga bürünüp de pes etmezsin Bir tabumu daha parçalayıp da nefes almasina izin vermedigim belki iyi belki kötü bir yazımın daha sonuna geldiğim için mutluyum Elif Kırmızıgül
·
14 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.