Ömer Seyfettin dil konusundaki makalelerinin toplandığı bu kitapta Ömer Seyfettin,dilde yani yazı dilinde ve edebiyat dilinde halkın konuştuğu İstanbul Türkçesinin kullanılmasını istemekte ve önermektedir.Nitekim Ömer Seyfettin bu konuda başarılı olmuştur.Farsca ve Arapça cemler,edatlar ve terkipleri dilimizden atmayı önerir.Dinsel ve bilimsel Arapça ve Farsça mefhumların(kavramların) ise kalmalarında bir sakınca görmez.Halkın diline geçmiş Arapça ve Farsça kelimelerin artık Türkceleştiğini ve atılmalarını gerektirecek bir durumun olmadığını dile getirir.Edebiyatta milli bir edebiyat meydana getirilmesini ister ve bununda ancak Türkçe ile yani halkın anlayıp, kullandığı milli bir dille başarılı olacağını söyler.Eski edebiyatı milli olmamak ile suçlar ve eski edebiyatı Garba doğru ve Şarka doğru olarak ikiye ayırır.
Ömer Seyfettin dilde sadeleşmeyi isterken asla eski,halkın artık kullanmadığı canlılığını yitirmiş Türkçe kelimeleri geri canlandırılmasını istemez.