VEBALI ŞEHRİN SESSİZLİĞİ... Bu nasıl bir mazoşistliktir ki şu corona günlerinde bu kitabı okudum bende bilmiyorum. Şehirde birden fare ölümleri olmaya başlıyor. Ama öyle böyle değil. Derelerden taşıyor, apartman boşluklarından taşıyor, sokaklar yığın yığın fare ölüsü.. Belediyeler bu fareleri toplayıp yakıyor. Kısa bir zaman sonrada kusma ve ateş şikayetleri olan insan ölümleri başlıyor. Önce kondurulmuyor tabi salgın mıydı, değil miydi tartışmaları başlıyor farklı doktorlar arasında. Yok ya 10 kişi öldü diye salgın diyemeyiz derken 20, 30, 40... ve yüzlercesi... Veba... işte bu ad konuyor bu anlam verilemeyen hastalığa. Ve şehir o iç karartan sessizliğe bürünüyor, tıpkı yaşadığımız bu günler gibi... Şehrin kapılarını kapatın diye bir açıklama geliyor. Kahvehaneler , lokantalar kapatılıyor, evlerin panjurları bile kapatılıp şehr-i yalnızlığa terk ediyor hayat. Bu hastalık sıcağımı sever , soğumu sever , yaşlıyı mı bulur, genci mi vurur , yaza biter mi, kışa geçer mi soruları beyin yakmaya devam ederken, günler , ayları, aylar belki de yılları kovalar. Ölüler artık toplu halde çukurlara atılıp üstüne çimento dökülür. Bir şarkının da dediği gibi "sana söz yine baharlar gelecek " derken... O bahar geliverir! Önemli olan baharın geleceğine inanmak mıydı, bahara kavuşmak mıydı, bununla avunmak mıydı derseniz ben sonbahar cıyım derim işin içinden çıkamayız!.. Kitabın bir bölümünde diyor ki; " Ah, keşke deprem olsaydı! Esaslı bir sallanırdık iş olur biterdi . Sonra da ölenleri kalanları sayardık , hepsi bu kadarla kalırdı. Fakat bu hastalık belası ! Hasta olmıyanlar bile onu içlerinden atamıyorlar. " Buna benzer cümleleri yaklaşık 1,5-2 ay dır kurduk ya da kurmaya devam ediyoruz. Bir belirsizliktir canımızı yakıp kavuruyor. Sevdiklerimiz, yüzüne bakmaya kıyamadıklarımızı sarılıp öpemiyoruz bile şimdi. Kitapta bir doktorun savunduğu bir konu var. Insanlar yoldan çıkmıştı bu müstahak diyor! Müslüman ülkemizin! Nasıl yoldan çıktığını görünce Allah'ın gazabından korkan tek ben değilimdir sanırım. Onun merhametine sığınmaktan, dua etmekten başka bir şey gelmiyor elimizden. Corona günlerine denk getirdiğim bir kitap olduğu için çenem düştü affınıza sığınıyorum. Ama sanki kitap bugün yazilmiscasina bugünümüzü anlatıyor. Son olarak kitabın son paragrafını yazıp keyifli okumalar diliyorum. "Rieux, sevincin her zaman bir tehdit altında bulunacağını düşünüyordu. Çünkü kendini sevince kaptırmış halkın birseyden haberi olmadığını ve kitaplarda okunduğu gibi, veba mikrobunun ne öldüğünü, nede kaybolduğunu; sayısız yıllar boyunca mobilyalarda ve çamaşırlarda uykuya dalabileceğini, odalarda , mahzenlere , sandıklarda , mendillerde , eski kağıtlarda sabırla bekleyebileceğini ve zamanı gelince bir gün insanları yola getirmek ve felaketlerine sebep olmak için vebanın farelerini uykularından kaldırıp, mutlu bir şehre ölmeye gönderebileceğini biliyordu."

VebaAlbert Camus · Sabah Yayınları · 198520,3bin okunma

·

13 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Öznur

@oznurkoselioren ·

4yıl

Hangi çılgın beni kısıtlayacakmış şaşarım!!! 😎

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öznur