Spoiler içerir! Serinin son kitabı olan Savaş Fırtınası, içerdiği farklı bakış açıları ve daha çok diplomatik çözümler ve kelimelerle verilen savaşlarla o kadar heyecanlı ve buz gibiydi ki okurken yerimde duramadığımı söyleyebilirim. Kesinlikle yavan, başka kitap serilerinden toplama, betimlemelere boğulmuş bir kitap serisi olduğunu düşünmüyorum. O kadar karmaşık ve çarpık bir dünyada karakterlerin kusursuz olmasını beklemek çok yanlış olurdu. Mesela Maven. Mesela Mare. Mesela her şeye rağmen tacını seçen ve Maven ne kadar annesi tarafından yontulmuşsa kendisi de babası tarafından şekillendirilmiş Cal. Gerçekten okurken yoran ama bunu sadece olaylar çok gerilimli olduğu için yapabilen bir kitaptı. Evangeline ve Elane'in ilişkileri kadar mutluluk veren bir şey daha yoktu kitapta. O kadar birbirlerine bağlı olmaları ve bir arada kalabilmeleri için Evangeline'in her şeyi yapması harikaydı. Babasının kendisini bırakması, annesinin bir hipnoz tarafından uzaklaştırılması ve en sonunda Tolly ile beraber evleri olabilecek bir yere gitmeleri. Evangeline'in Kızılları ve Yenikanları sevmeye başlayacağına eminim. Onlara gizli bir hayranlık ve merak duyduğunu sezer gibi oldum kitap sürecinde. Davidson ve onun Yüksektepe'si kadar muhteşem bir yer yok. Bizonları ve cumhuriyetleriyle beni bile büyülediler. Cameron ve Kilorn arasında ilişkiye biraz daha değinebilirdi diye düşünüyorum ama ne zaman değinecekti? Kitap zaten o kadar doluydu ki! Özellikle o yaptıkları diplomatik görüşmeler, konseyler, Iris ve ailesi! Ah Iris, her köpek ısırır! Cygnet ailesi ve Gölbölge hakkında daha fazla bilgiye sahip olduğumuz bir kitaptı ve bunu yapmakla da çok iyi etti. Çünkü Iris ve annesinin aslında ne kadar güçlü olduğunu görebildik. Cal'ı mahvetmesine çok az kalmışken, koca bir okyanusu kontrol edebilmesi, denizleri ve içerisindeki her şeyle herkesi öldürebilecek kapasitede olmaları. Ah, çok güzeldi! Bu seri hakkında yapılan buradaki diğer incelemelere açıkçası hiç katılmıyorum ve kitabı gidip bir kez daha okumalarını öneriyorum. Bilmiyorum, bence Mare çok hatalara yapan bir karakter ama yine de elinden geleni denediği çok bariz. Aslında bu serinin kilit kitabı Cam Kılıç'tı bana göre. Bunu Cam Kılıç'ın incelemesinde de belirtmiştim çünkü Mare ve diğer karakterlerin duygusal boşluklarını ve düşüncelerindeki bütün o parçalanmışlığı görebilmiştik. Bir savaşın yıkıcı izleri yalnızca fiziksel değil, yoğunlukla zihinseldir ve kitaptaki karakterlerin hepsi de bunu yaşadı. Özellikle Mare ve ailesi. Cal'ın kısımları geldiğinde ve okuduğumda gerçekten sığ bir karakter olduğunu ve "Maven'a diyor ama kendisi babası tarafından yapılmış" dememe sebep olduğunu fark ettim. Tabii ki onunda kendi yara izleri ve hayal kırıkları çoktu. Annesiz, sadece onun hayaletiyle büyümüş bir çocuktu ve onun üstüne titreyen tek kişi de onu sadece bir kral olarak yetiştiren babasıydı. O yüzden yine de Cal'ı pek suçlayamıyorum. Jon. Sen nasıl bir karaktersin. Saçımı başımı yoldum, dağın başında Mare ile konuştukları zaman. Ah! Çok fenaydı! Sonuç olarak, bol spoiler verdiğim bir incelemenin daha sonuna geldik ve tabii ki, her zaman olduğu gibi, size bu kitabı öneriyorum!

Savaş FırtınasıVictoria Aveyard · Pegasus Yayınları · 2018558 okunma

·

85 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.