Kime ait olduğunu hatırlamıyorum fakat okuduğum bir alıntı da "iyi bir kitap okuduğumda yazarına çay demlemek istiyorum" diyordu. Eğer imkânım olsaydı, Tuğba Karademir'e çay demlemek isterdim. :)
.
.
Siz hiç, bir kitabı alıp bağrınıza basmak istediniz mi? Ben istedim. Peki ya siz, bir kitabı okuduğunuz zaman, sanki o kitap kalbinizin eksik olan parçasıymış ve okuduktan sonra kalbinizin o eksik parçası tamamlanmış gibi hissettiniz mi? Ben hissettim. Nesis, benim kalbimin eksik parçasıymış.
Kelimeler... Kelimeler bazen çok ağırdır. Kelimeler bazen şakağınıza dayanan bir silahtan farksızdır.
Nesis, benim kalbimin ateşten yongası.
Nesis, gözlerimde kuruyan yaş.
Nesis, dudaklarımda ki hüzünlü tebessüm.
İlk sayfaya kalbimi bıraktığım, neredeyse ezbere bildiğim son iki sayfaya da iki damla gözyaşı döktüğüm, sağ çıktığım bir enkaz olan fakat o enkazda bir parçamı bıraktığım, bitirdikten sonra yarım bir gülüşle boşluğu izlediğim bu mükemmel kitabı buraya bırakıyorum. Keşke şu an kelimelerim bana sırt çevirmiş olmasaydı ve ben hissettiğim her şeyi olduğu gibi yazabilseydim.
İyi ki varsın Tuğba abla (:
Tuğba Karademir
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.