225 - Yeni komedyenden eski doktor anıları. Aslında anı kitabı mı, otobiyografi mi, günlük mü, mizah mı, sistem eleştirisi mi tam karar veremedim. Hepsinden biraz, ama bana kalırsa en ağır basanı sistem eleştirisinden ziyade günlük. Adam Kay tamam kitabı bize yazmış ve maddi kaygı güderek yazdığını da gizlemiyor ama sanki alttan alta da hem o anıları geleceğe miras bırakmak istiyor, hem de bir miktar serzenişte bulunmayı amaçlıyor. Bu adamın (ve dolayısıyla tüm doktorların - kişisel bir mesele değil) üstüne bu kadar gidilmese durduk yere kendi keyfinden doktorluğu bırakmazdı. Yaşadıklarının sadece bir kısmını (en okunası ve ilginç olanları) seçtiği kitaptaki anıları okurken bile yaşadıkları trajikomik olmaktan öte biraz da ağır geliyor. En azından bana öyle geldi. Yıkık ve depresif bir hayata tutunma çabaları hepsi. Sonuna dair bir şey söylemek istemiyorum ama o istifa adeta bağıra bağıra gelmiş zaten. Genelde öyle olur zaten istifalar, bağıra bağıra gelir, kendimden biliyorum. Okurken okuru karanlık ve kasvetli bir ortam bekliyormuş gibi anlattım ama bu benim cımbızladığım kısmıydı. Aslında okurken birçok sayfada da sesli güldüm, "hadi canım o kadar da değildir" dedim kendi kendime ama ardından çok da şaşırmadığımı fark edip kendi tepkime şaşırdım. Eğlenceli kitapmış özetle.

Biraz AcıyabilirAdam Kay · Epsilon Yayınevi · 2019174 okunma

··

122 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.